Udane wiązanie zależy od pięciu kluczowych elementów: skuteczności in vivo, braku bólu pozabiegowego, integralności brzeżnej, kompatybilności bondu i długoterminowej trwałości połączenia oraz spójności siły i adhezji. Bonding stomatologiczny jest krytycznym etapem w osiągnięciu sukcesu przy stosowaniu wypełnień – zarówno bezpośrednich, jak i pośrednich. Środek wiążący jest komponentem funkcjonalnym dla każdej odbudowy stomatologicznej, ponieważ zapewnia adhezję, jednocześnie uszczelniając i utrzymując integralność strukturalną, a to właśnie jest celem w zapewnieniu trwałych wypełnień. Jednakże środki wiążące różnią się pod względem składu chemicznego oraz metody aplikacji.
Kategoria: artykuły
W sytuacji zagrożenia życia pacjenta konieczne może się okazać podanie przez stomatologa określonych leków, przede wszystkim z tzw. tacy przeciwwstrząsowej – drogą dożylną, domięśniową, podskórną lub wziewną. Zapewnienie dostępu dożylnego u pacjenta w stanie wstrząsu nie zawsze jest łatwe, nawet dla doświadczonego lekarza medycyny, nie mówiąc o stomatologu, który z racji swojego zawodu tego typu procedury przeprowadza bardzo rzadko. Warto jednak przypomnieć ogólne zasady podawania leków drogą dożylną oraz domięśniową ze względu na konieczność zastosowania niektórych leków, np. adrenaliny, w określonych sytuacjach klinicznych, takich jak wstrząs anafilaktyczny lub nagłe zatrzymanie krążenia. Jest to szczególnie istotne w przypadku wstrząsu anafilaktycznego, w którym szybkie prawidłowe podanie domięśniowe właściwej dawki adrenaliny może zapobiec wystąpieniu nagłego zatrzymania krążenia u pacjenta i stanowi postępowanie z wyboru. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie sposobu podawania wybranych leków drogą domięśniową oraz drogą dożylną w stanach zagrożenia życia.
W każdym przypadku zawinionego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia w związku z wykonywanymi zabiegami medycyny estetycznej naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Sąd może także przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Każdy kwant informacji, których miliardy codzienne krążą w Internecie, zapisany jest w języku zrozumiałym przez komputery. Jest zapisany, a więc gdzieś się znajduje. Kiedy wchodzi się na portale, strony instytucji, gabinetów, szpitali, widać szereg wiadomości, zdjęć, map i filmów. Wszystkie te dane są gdzieś zapisane. Bankami tych informacji mogą być zwyczajne komputery z dyskiem twardym, a nawet laptopy. Z reguły jednak są to wysoko wyspecjalizowane serwery z dyskami w macierzach. W ten sposób te same informacje są zapisywane wielokrotnie. W zależności od wrażliwości dane mogą być również zapisywane równolegle w różnych miejscach w kraju czy na świecie. Wówczas powódź czy trzęsienie ziemi nie spowoduje większych problemów z dostępem do nich.
Bezpośrednie wypełnienia kompozytowe zębów w odcinku bocznym stanowią obecnie element spektrum standardowych metod terapeutycznych stosowanych we współczesnej stomatologii. Skuteczność tej metody leczenia w odcinku bocznym, poddawanym działaniu sił żucia, konsekwentnie potwierdzała się w wielu badaniach klinicznych, nawet w przypadku rozległych wypełnień kompozytowych obejmujących guzki. Wypełnienia te wykonywane są zazwyczaj złożoną techniką warstwową. Choć wysoce estetyczne materiały kompozytowe pozwalają na zastosowanie techniki nakładania kolejnych, różniących się odcieniem warstw, na rynku materiałów stomatologicznych obserwuje się również olbrzymie zapotrzebowanie na jak najprostsze i najszybsze, a przez to najbardziej ekonomiczne materiały kompozytowe typu bulk-fill do zębów bocznych.
Zachowanie naturalnego wyglądu od wieków było marzeniem wielu ludzi. Jednym z elementów naturalnego piękna jest uśmiech, który determinowany jest przez stan uzębienia. Od czasu, kiedy możliwe stało się wypełnianie systemu kałowego, nazywane onegdaj leczeniem przewodowym, powstały realne możliwości, aby wykorzystać korzeń do odbudowy brakujących fragmentów lub nawet całej korony klinicznej. Takie rozwiązania, jak ząb ćwiekowy, stanowią obecnie raczej relikt przeszłości, ale trwałość niektórych prac tego typu powinna stanowić inspirację dla współczesnej stomatologii.
Apeksyfikacja jest metodą powszechnie stosowaną w leczeniu zębów stałych z niezakończonym rozwojem wierzchołków korzeni i z martwą miazgą. W tym celu wykorzystywane są wodorotlenek wapnia – Ca(OH)2 lub MTA (ang. mineral trioxide aggregate). Korzenie zębów po apeksyfikacji przy użyciu obu materiałów pozostają cienkie i są podatne na złamania [1–3]. W zależności od sytuacji klinicznej rewaskularyzacja, która stanowi podstawę postępowania w endodoncji regeneracyjnej i wykorzystuje potencjał mezenchymalnych komórek macierzystych wierzchołkowej części brodawki zębowej, umożliwia dalszy rozwój korzeni niedojrzałych zębów stałych.
Obrazowanie radiologiczne pozwala na wizualizację głęboko położonych tkanek w sposób nieinwazyjny. Dzięki temu ułatwia diagnostykę, identyfikację przyczyn chorób, ocenę ich dynamiki, wybór optymalnej metody leczenia, a także monitorowanie jego efektów lub ewentualnego postępu choroby. Współczesne lampy emitujące promieniowanie, a także wprowadzenie cyfrowych czujników, pozwoliły na znaczące obniżenie dawki promieniowania, dzięki czemu praktycznie wyeliminowano efekty uboczne tej metody diagnostycznej, szczególnie jeśli chodzi o obrazowanie stosunkowo niewielkich obszarów ciała, jak to ma miejsce w przypadku stomatologii.
Podchloryn sodu jest uznanym przez lekarzy endodontów i liczne źródła piśmiennictwa podstawowym preparatem do dezynfekcji kanałów. Jego właściwości są najbliższe wymogom stawianym preparatom do płukania systemu endodontycznego w trakcie leczenia.
Rynek usług stomatologicznych w Polsce charakteryzuje się swoistą dychotomią. Ograniczona część świadczeń oferowana jest w ramach ubezpieczenia zdrowotnego z Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), natomiast spora ich część dostępna jest jedynie w ramach prywatnych praktyk stomatologicznych. Każdy pacjent powinien znać swoje prawa i rodzaje usług, z jakich może skorzystać. Świadczenia gwarantowane, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego, w całości finansowane są przez NFZ i nie podlegają współfinansowaniu przez pacjentów. Świadczenia wykonane w innym standardzie niż określony w rozporządzeniu, w całości finansowane są przez samego pacjenta.