Ciągły rozwój stomatologii rekonstrukcyjnej umożliwia leczenie znacznie zniszczonych zębów z zastosowaniem materiałów o przezierności zbliżonej do naturalnych tkanek zębów. Zastosowanie materiałów kompozytowych czy ceramiki łączonej adhezyjnie z tkankami zęba może być realizowane zgodnie z zasadami stomatologii minimalnie inwazyjnej. Stabilne i przewidywalne połączenie pomiędzy tkankami zęba z materiałem kompozytowym czy ceramiką umożliwia realizowanie na szeroką skalę addycyjnych procedur klinicznych. Fundamentem tego protokołu postępowania jest adhezja.
Kategoria: artykuły
Nawiązując do poprzedniego artykułu, w którym miałem możliwość zaprezentowania różnych krzeseł ergonomicznych w odniesieniu do tematu ergonomicznej pozycji pracy, pragnę bardziej precyzyjnie opisać „postępowanie z krzesłem” Dynamic.
Ideą powstania Fundacji jest szerzenie wiedzy o nowotworach jamy ustnej. Problem raka piersi, raka prostaty, raka mózgu czy raka płuc jest tematem często poruszanym w mediach – ludzie wiedzą, jakie są główne czynniki ryzyka, jakie są możliwości walki z tymi nowotworami, gdzie i jak wykonać badania profilaktyczne.
Od wielu lat zabiegi estetyczne w Polsce są modną i pożądaną dziedziną rynku oferującego pacjentom możliwość walki z procesem starzenia się. Rozwój tej dziedziny można podzielić na kilka etapów.
Zapobieganie rozległym zabiegom augmentacyjnym należy rozpocząć jak najszybciej. Najlepiej zaraz po usunięciu zęba. Zrekonstruowanie niewielkich ubytków kostnych w blaszce policzkowej należy przeprowadzić poprzez odbudowę zębodołu. Można to przeprowadzić w technice socket preservation, w technice zastosowania kości własnej, poszerzenie i rozszczepienie kości, boczny czy pionowy przeszczep bloku kostnego oraz tzw. rekonstrukcją 3D. W jakim stopniu powiodła się ta rekonstrukcja, można się dowiedzieć z obrazowania przestrzennego, jakim jest tomografia komputerowa stożkowa zębów 3D (CBCT).
Obecny rozwój stomatologii światowej podąża przede wszystkim w kierunku technik digitalnych. Obserwowany od 10 lat postęp w diagnozowaniu oraz przekazywaniu obrazu pola protetycznego pacjenta jest obecnie jednym z podstawowych narzędzi innowacyjnych klinik i pracowni dentystycznych. Zaczerpnięte z przemysłu technologie, jak chociażby CAD-CAM z powodzeniem wspierają lekarza czy technika dentystycznego w jego codziennej pracy.
Do osiągnięcia idealnej okluzji konieczne jest zastosowanie odpowiednich systemów artykulacyjnych pozwalających na prawidłowe przeniesienie modeli pacjenta do artykulatora oraz indywidualne nastawienie jego parametrów.
Leczenie kanałowe u dzieci
Leczenie kanałowe dzieci to trudny temat dla wielu lekarzy dentystów. Otwarcie zęba i pozostawienie go otwartego przez lata to najczęstsza „metoda” leczenia zapaleń miazgi u dzieci. Ząb tak pozostawiony jest w ciągłym przewlekłym stanie zapalnym, okresowo zaostrzającym się. Każde takie zaostrzenie się zapalenia kończy się podawaniem dzieciom jako leku pierwszego rzutu antybiotyku, nieobojętnego przecież dla organizmu dziecka. „Ładowanie” w dzieci antybiotyków bez próby udrożnienia i odkażenia kanałów to podstawowy błąd lekarski. Pozostawienie w jamie ustnej dziecka nieleczonych zębów mlecznych z martwą miazgą jest niezgodne ze sztuką lekarską.
Rehabilitacja protetyczna pacjentów, którzy utracili pojedynczy ząb w strefie estetycznej, stanowi często duże wyzwanie kliniczne. Długotrwałe braki zębowe oraz użytkowanie protez ruchomych istotnie wpływa na ilość oraz jakość tkanek w danym obszarze. Postępująca atrofia wyrostka zębodołowego z tkankami miękkimi utrudnia uzyskanie estetycznego i sprawnego funkcjonalnie, a przy tym trwałego uzupełnienia protetycznego. W praktyce implantoprotetycznej należy przyjąć zasadę, że wszelkie zaburzenia dysfunkcjonalne układu stomatognatycznego winny być wyeliminowane przed podjęciem inwazyjnych procedur implantacyjnych.