Zastosowanie wszczepów śródkostnych u pacjentów bezzębnych w celu poprawy utrzymania protez całkowitych, a zwłaszcza dolnej protezy całkowitej, daje doskonałe rezultaty rehabilitacji protetycznej w tej grupie pacjentów. Możliwość uzyskania dobrej retencji i stabilizacji protezy całkowitej niesie znaczną poprawę komfortu i jakości życia leczonych w ten sposób pacjentów. Znacznie lepsze są również wydolność żucia i zdolność rozdrabniania kęsów pokarmowych. Pacjenci bezzębni leczeni z zastosowaniem implantów często wracają do zaniechanego wcześniej życia towarzyskiego i rodzinnego, co sprzyja ich dobremu funkcjonowaniu w społeczeństwie.
Autor: Piotr Okoński
Absolwent Oddziału Stomatologii Warszawskiej Akademii Medycznej. Od roku 1995 pracuje w Katedrze Protetyki Stomatologicznej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie. W roku 2001 uzyskał specjalizację ze stomatologii ogólnej. Jest autorem ponad kilkudziesięciu publikacji z zakresu stomatologii zachowawczej, protetyki stomatologicznej oraz implantologii, które ukazały się drukiem w fachowych periodykach krajowych i zagranicznych. Autor wielu prezentacji naukowych i wykładów dotyczących stosowania materiałów ceramicznych, wszczepów śródkostnych oraz konwencjonalnych metod klinicznych w protetyce stomatologicznej, wygłaszanych na krajowych i międzynarodowych kongresach stomatologicznych. W latach 1998–1999 w ramach programu Tempus uczestniczył w kursach implantologicznych w Szwecji i Belgii dotyczących zastosowania śródkostnych wszczepów stomatologicznych w leczeniu protetycznym. W roku 2005 uzyskał tytuł doktora nauk medycznych.
Do osiągnięcia idealnej okluzji konieczne jest zastosowanie odpowiednich systemów artykulacyjnych pozwalających na prawidłowe przeniesienie modeli pacjenta do artykulatora oraz indywidualne nastawienie jego parametrów.
W artykule przedstawiono metody naprawy protez w różnych przypadkach klinicznych.
Zastosowanie wszczepów śródkostnych u pacjentów bezzębnych w celu poprawy utrzymania protez całkowitych, a zwłaszcza dolnej protezy całkowitej, daje doskonałe rezultaty rehabilitacji protetycznej w tej grupie pacjentów. Możliwość uzyskania dobrej retencji i stabilizacji protezy całkowitej niesie znaczną poprawę komfortu i jakości życia leczonych w ten sposób pacjentów. Znacznie lepsze są również wydolność żucia i zdolność rozdrabniania kęsów pokarmowych. Pacjenci bezzębni leczeni z zastosowaniem implantów często wracają do zaniechanego wcześniej życia towarzyskiego i rodzinnego, co sprzyja ich dobremu funkcjonowaniu w społeczeństwie.
Znaczący postęp, jaki dokonał się w zakresie materiałoznawstwa i rozwoju technologii wytwarzania stałych uzupełnień ceramicznych od momentu ich wprowadzenia w połowie lat 80. ubiegłego wieku, jest wynikiem poszukiwania lepszych właściwości estetycznych i biologicznych stosowanych materiałów. Obecnie rynek oferuje szeroką gamę produktów i systemów, które umożliwiają uzyskanie estetycznych i trwałych uzupełnień w obrębie całego łuku zębowego.