Sonoabrazja jako metoda preparacji twardych tkanek w obrębie jamy ustnej ma szerokie zastosowanie, którego nie należy ograniczać tylko do stomatologii zachowawczej ani tylko do twardych tkanek zębów. Minimalnie inwazyjna i bardzo precyzyjna preparacja tkanek twardych znajdzie zastosowanie również w chirurgii przy zabiegach na tkance kostnej oraz w endodoncji lub protetyce, gdzie konieczna jest największa dokładność z uwagi na niewielkie pole operacyjne.
Dział: PRACTISE & CASES
Kompozytowa rekonstrukcja docelowa powinna być wykonana zgodnie z obowiązującymi standardami klinicznymi uwzględniającymi minimalnie inwazyjne postępowanie kliniczne. Istotnymi parametrami, które należy uwzględnić, są ilość i jakość pozostałych tkanek zęba oraz występujące obciążenia funkcjonalne oddziałujące na kompleks korona kliniczna–rekonstrukcja.
W publikacjach często podkreślana jest rola profilaktyki stomatologicznej, zapobieganie próchnicy i chorobom przyzębia, a tymczasem z badań epidemiologicznych wynika, że wady zgryzu można zaliczyć do chorób społecznych. Badania Światowej Organizacji Zdrowia dotyczące stanu narządu żucia – który powoduje wyraźne oszpecenie, ograniczenia czynności żucia i oddychania, jest odczuwany przez pacjenta jako upośledzenie – pokazują, że obecnie tylko co trzeci uczeń w mniejszym mieście i co szósty w większym otrzymują wymagane leczenie ortodontyczne. Wskazuje na to brak wczesnych działań ortodontycznych. Należy w związku z tym zapobiegać wadom zgryzu i jak najwcześniej je leczyć.
Zaburzenie równowagi pomiędzy siłami obronnymi gospodarza a stopniem agresywności mikroorganizmów jest przyczyną powstania stanu zapalnego w pierwszej kolejności dziąseł, a następnie głębiej leżących struktur – przyzębia. Omówienie wszystkich aspektów terapii chorego przyzębia całkowicie wykracza poza możliwości niniejszego tekstu. Już jednak wskazanie kilku elementów powinno być wystarczające, aby zrozumieć konieczność wielopłaszczyznowości terapii.
Problemem pojawiającym się po wykonaniu wypełnień w technice bezpośredniej zębów bocznych jest dokładne okluzyjne dostosowanie, które bardzo często wymaga czasochłonnej korekty. Założeniem opisywanej w niniejszej publikacji techniki pieczątki okluzyjnej jest skopiowanie morfologii powierzchni żującej zębów bocznych przed opracowaniem ubytku. Dzięki zastosowaniu tej metody możliwe jest uzyskanie kopii naturalnej anatomii powierzchni okluzyjnej przy minimalnym modelowaniu oraz znaczne ograniczenie potrzeby korekty okluzyjnej.
Jednym z możliwych powikłań w leczeniu endodontycznym jest stan zapalny tkanek okołowierzchołkowych. Jego pojawienie się wymaga powtórnego leczenia. Niestety, nie zawsze jest ono możliwe do przeprowadzenia. W takim przypadku wskazany jest zabieg mikrochirurgiczny.
Planowanie leczenia estetycznego to podstawowy aspekt procesu terapeutycznego. Wynik wnikliwej analizy klinicznej wraz z zastosowaniem technik laboratoryjnych ma ogromne znaczenie w uzyskaniu satysfakcjonującego efektu estetycznego i funkcjonalnego wykonywanych rekonstrukcji. Niniejsza publikacja przybliża kliniczne oraz laboratoryjne procedury prowadzone na podstawie diagnostycznych nawoskowań (wax-up) oraz szczegółowo omawia wykonanie elementu pozwalającego na przetestowanie w jamie ustnej pacjenta próbnego uzupełnienia protetycznego, tzw. diagnostycznego mock-upu.
Diagnostyka obrazowa jest nieodłącznym elementem codziennej pracy lekarza stomatologa. Znajduje ona zastosowanie zarówno podczas nagłej, niespodziewanej wizyty pacjenta, który potrzebuje doraźnej pomocy, jak i w sytuacjach wizyt kontrolnych czy też kompleksowego planowania leczenia.
Czym jest sukces i jak go osiągnąć? Takie pytanie zadaje sobie większość z nas. Możemy przypuszczać, że ilu pytających, tyle odpowiedzi. Dlaczego tak jest? Nie ma jednej uniwersalnej definicji sukcesu. Definicja sukcesu jest dla każdego indywidualna. Sukces to coś nietykalnego, coś, czego nie jesteśmy w stanie kupić. Sukces to również pewnego rodzaju paradoks, gdyż dotyczy zarówno drogi, jak i punktu docelowego. Sukces to stałe zbliżanie się do wybranego celu oraz jego realizacja.
Mimo mało spektakularnych objawów klinicznych wywiera nierzadko szczególny wpływ na jakość życia naszych pacjentów. Nadwrażliwość zębiny – bo o niej mowa – ze swoją szeroką etiopatologią, wielopłaszczyznową diagnostyką, subtelną i niejednokierunkową (wciąż bez konsensusu) terapią ciągle wydaje się problemem mało zrozumianym, niedodiagnozowanym i niedoopiekowanym. Wpływ ma na to również fakt, iż dolegliwości bólowe, mimo że nieraz dotkliwe, nie mają charakteru ciągłych i występują okresowo. Dlatego też został przygotowany niniejszy tekst, który przedstawia nadwrażliwość zębiny w różnych aspektach, by pozwolić lepiej ją zrozumieć, a w codziennej pracy skuteczniej odpowiadać na oczekiwania naszych pacjentów z tą dolegliwością.
Ząb zatrzymany to ząb o prawidłowej budowie, z całkowicie uformowanym korzeniem, który nie uległ wyrżnięciu i nadal pozostaje całkowicie lub częściowo w kości (minął okres jego fizjologicznej erupcji). Leczenie zatrzymanych zębów siecznych nie należy do prostych procedur. Zaburzenie to wymaga dokładnej diagnostyki ortodontycznej, wnikliwej obserwacji i śródzabiegowych kontrolnych zdjęć rentgenowskich. Takie procedury powinny być przeprowadzane jedynie przez doświadczonych ortodontów.
Leczenie kanałowe to jedna z bardziej skomplikowanych dziedzin stomatologii. Nie tylko ze względu na niezliczone niespodzianki anatomiczne, ale też z powodu złożoności i precyzji procedur, które dodatkowo bywają czasochłonne. I tak w ferworze leczenia nietrudno jest jakiś etap pominąć albo drastycznie skrócić, co może mieć negatywne przełożenie na ostateczny efekt naszej pracy, czyli gojenie pacjenta.