Nadżerki i owrzodzenia w jamie ustnej rozpoznanie, leczenie, profilaktyka onkologiczna

To wiedzieć powinniśmy Otwarty dostęp

Przerwanie ciągłości błony śluzowej jamy ustnej nieprzekraczające wszystkich warstw nabłonka jest rozpoznawane jako nadżerka. Goi się ona najczęściej w ciągu 14 dni, bez pozostawienia blizny. Gdy uszkodzenie błony śluzowej jest głębsze i dotyczy wszystkich warstw nabłonka oraz ponabłonkowej tkanki łącznej, rozpoznaje się owrzodzenie. Przyczyny pojawienia się opisanych zmian mogą być różne.

Od miejscowego urazu, poprzez infekcje wirusowe, bakteryjne lub grzybicze, chorobę Addisona-Biermera (charakteryzującą się niedoborem kwasu foliowego i witaminy B12), niedobory żelaza, choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego u dzieci (owsiki), chorobę trzewną (celiakia), liszaj płaski Wilsona (postać nadżerkowo-wrzodziejąca), po choroby nowotworowe. Afty nawracające jamy ustnej należą do najczęściej występujących chorób w jamie ustnej o etiologii nieinfekcyjnej. Charakteryzują się one cyklicznym występowaniem bolesnych nadżerek lub owrzodzeń na błonie śluzowej jamy ustnej. 

POLECAMY

Rak jamy ustnej

Pod względem częstości występowania jest to w Polsce drugi po raku krtani nowotwór złośliwy rejonu głowy i szyi. Według statystyk, nowotwory są rozpoznawane rocznie u ok. 10 mln ludzi, z czego nowotworów głowy i szyi (NGS) jest ok. 500 tys. Obserwowany jest wzrost zachorowalności ze względu na starzenie się społeczeństw oraz postęp w leczeniu wielu chorób układowych. W Polsce co roku na NGS zapada ok. 5500 osób (co stanowi ok. 5% wszystkich zachorowań), a umiera na nie ok. 3500. Główne czynniki ryzyka to palenie tytoniu, picie alkoholu oraz infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV). Przyczyniają się one do mutacji genu p53 błony śluzowej jamy ustnej. 
Pozostałe czynniki ryzyka to przewlekły uraz błony śluzowej źle dopasowanymi protezami, występujące stany zapalne w jamie ustnej, zła higiena jamy ustnej oraz występowanie stanów przednowotworowych – leukoplakii i erytroplakii. Leukoplakia (biała plama) jest to rozrost nabłonka wielowarstwowego płaskiego podlegający rogowaceniu. W ok. 5–10% przypadków leukoplakii dochodzi do transformacji nowotworowej. Erytroplakia, czyli czerwona plama, występuje znacznie rzadziej. Cechuje ją zanik błony śluzowej oraz ścieńczenie nabłonka wielowarstwowego płaskiego, w którym występują cechy dysplazji. Erytroplakia w ok. 40% przypadków ulega przemianie złośliwej, a odróżnienie erytroplakii od carcinoma in situ (postać raka przedinwazyjnego) jest niezmiernie trudne.
Podstawowe zasady stomatologicznej profilaktyki o...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy