dr med., Wykładowca Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego oraz Sekcji Periodontologicznej Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie periodontologii, prowadzi własną praktykę stomatologiczną.
Spośród wszystkich wizyt specjalistycznych odbytych w Polsce w 2022 r. najwięcej było tych dotyczących stomatologii. Jednak aby doszło do wizyty stomatologicznej, pacjent powinien odczuć taką potrzebę. Niestety wciąż najczęstszą przyczyną wizyty u stomatologa jest pojawienie się konkretnego problemu bólowego lub estetycznego, a nie świadoma decyzja o odbyciu wizyty profilaktycznej.
Zadaniem diagnostyki periodontologicznej prowadzonej w praktyce stomatologicznej jest ustalenie zdrowia lub choroby przyzębia, a w tym drugim przypadku – rodzaju choroby, stadium jej zaawansowania i stopnia progresji. Najistotniejsze jest określenie, czy dalsze leczenie pacjenta może przebiegać w praktyce ogólnostomatologicznej (gdy jest to zapalenie dziąseł lub I i II stadium zapalenia przyzębia) lub czy powinien zostać on skierowany na konsultację specjalistyczną i leczenie periodontologiczne (m.in. w przypadku stwierdzenia obecności kieszonek przyzębnych PD > 5 mm).
Periodontopatie należą do najczęściej występujących stanów zapalnych u ludzi i podobnie jak cukrzyca czy otyłość są obecnie zaliczane do chorób społecznych. Postawienie trafnej diagnozy dotyczącej stanu przyzębia powinno ułatwić opracowanie zindywidualizowanego programu profilaktycznego lub planu leczenia zarówno w praktyce ogólnostomatologicznej, jak i w praktyce specjalistycznej.
Choroby przyzębia należą do najczęściej występujących stanów zapalnych u ludzi i podobnie jak cukrzyca, otyłość i próchnica są obecnie zaliczane do chorób społecznych. Rozprzestrzenianie się procesu zapalnego z przestrzeni policzkowej czy dołu nadkłowego w kierunku oczodołu może skutkować poważnymi powikłaniami wewnątrzczaszkowymi. Nieleczone choroby przyzębia mogą wywoływać dyskomfort w obrębie oka, stany zapalne struktur oka, a nawet prowadzić do ślepoty.
Periodontopatie należą do najczęściej występujących stanów zapalnych u ludzi i są obecnie zaliczane do chorób społecznych. Rejestrowana dramatyczna sytuacja epidemiczna pogarsza się jeszcze bardziej wraz z wiekiem populacji. Zaawansowane zapalenie przyzębia stanowi szóstą najczęściej występującą chorobę na świecie i dotyczy 11,2% ogółu populacji.
Nadwrażliwość zębów jest stosunkowo częstą dolegliwością, która może wpływać w sposób znaczny na pogorszenie jakości życia oraz stan jamy ustnej chorego. Często osoby dotknięte tą dolegliwością unikają szczotkowania zębów bądź szczotkują niedokładnie te okolice uzębienia, które są dotknięte nadwrażliwością. Ważne jest, aby lekarze stomatolodzy dostrzegali ten problem, gdyż można mu w sposób skuteczny zapobiegać, minimalizując przykre dolegliwości, oraz skutecznie go leczyć.
Przerwanie ciągłości błony śluzowej jamy ustnej nieprzekraczające wszystkich warstw nabłonka jest rozpoznawane jako nadżerka. Goi się ona najczęściej w ciągu 14 dni, bez pozostawienia blizny. Gdy uszkodzenie błony śluzowej jest głębsze i dotyczy wszystkich warstw nabłonka oraz ponabłonkowej tkanki łącznej, rozpoznaje się owrzodzenie. Przyczyny pojawienia się opisanych zmian mogą być różne.
Wśród wirusów wywołujących zmiany w jamie ustnej wirus Herpes simplex odgrywa szczególną rolę. Zakażenie tym wirusem stanowi jedną z najpowszechniejszych infekcji występujących w całej populacji ludzkiej. W związku ze szczególnym znaczeniem infekcji wirusami Herpes simplex w jamie ustnej objawy z nią związane stanowią dobry kliniczny model porównawczy do opisania i zróżnicowania objawów pozostałych infekcji wirusowych w jamie ustnej.
Spośród wszystkich wizyt specjalistycznych odbytych w Polsce w 2018 r. najwięcej dotyczyło stomatologii. Aby jednak doszło do wizyty stomatologicznej, pacjent powinien odczuć taką potrzebę. Niestety, wciąż najczęściej kontrola stomatologiczna to nie wynik świadomie podjętej decyzji pacjenta, lecz bezpośredni skutek pojawienia się konkretnego problemu bólowego lub estetycznego.
Przerwanie ciągłości błony śluzowej jamy ustnej nieprzekraczające wszystkich warstw nabłonka jest rozpoznawane jako nadżerka. Goi się najczęściej w ciągu 14 dni, bez pozostawienia blizny. Gdy uszkodzenie błony śluzowej jest głębsze i dotyczy wszystkich warstw nabłonka oraz podnabłonkowej tkanki łącznej, rozpoznaje się owrzodzenie.
Najczęstsze dolegliwości błony śluzowej jamy ustnej dotyczące dzieci i młodzieży do 20. roku życia są związane z pojawieniem się nadżerek lub owrzodzeń. Wykwity te stanowią bezpośrednią przyczynę silnych dolegliwości bólowych w jamie ustnej, przez co utrudniają przyjmowanie pokarmów, mowę, koncentrację i przeprowadzanie czynności higienicznych, a więc mają znaczący negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie. Trafne rozpoznanie wymaga od lekarza praktyka aktualnej wiedzy z zakresu etiopatogenezy wielu chorób o podobnych objawach klinicznych.
