Jak poradzić sobie z perforacją. Studium 3 przypadków

Perforacja to patologiczne połączenie pomiędzy jamą zęba a tkankami otaczającymi ząb. Jest stosunkowo częstym powikłaniem występującym podczas leczenia kanałowego. Rokowanie dla perforacji zależy od miejsca jej występowania, rozległości i czasu, jaki minął od powstania do jej zaopatrzenia (więcej na temat podstawowych definicji dotyczących perforacji w kursie instruktażowym). Historycznie rzecz ujmując, perforacje zamykano amalgamatem, cementami szklano-jonomerowymi oraz cementami opartymi na tlenku cynku z eugenolem. Obecnie materiałem służącym do zamykania perforacji jest produkowane przez kilka firm MTA (zdj. 1, 2, 3). Jest to materiał o tak wysokiej biozgodno-ści, że cementoklasty potrafią założone MTA pokryć cementem korzeniowym. 

Perforacje, zwykle niezamierzone, zdarzają się zarówno w dnie komory, jak i w każdej części kanału. Istnieją także perforacje zamierzone. Zwykle dotyczą one nadmiernego poszerzenia otworu wierzchołkowego w celu usunięcia materiału znajdującego się poza wierzchołkiem korzenia. Artykuł ma przybliżyć możliwości, jakie daje użycie MT...