Zasady planowania i cementowania Licówek ceramicznych

Z codziennej praktyki Otwarty dostęp

Uzyskanie przewidywalnego rezultatu leczenia z zastosowaniem licówek ceramicznych z podstawowych celów leczenia stomatologicznego. Estetyczne i funkcjonalne wyniki powinny być zdefiniowane oraz zweryfikowane 
przed osadzeniem wykonanych w laboratorium licówek ceramicznych [1–5]. Ponadto zastosowanie ceramiki skaleniowej wymaga przeprowadzenia skrupulatnego protokołu przygotowawczego do adhezji, który gwarantuje uzyskanie stabilnego połączenia pomiędzy tkankami zęba a licówką ceramiczną.

Diagnostyczne nawoskowanie (wax-up) jest procedurą, w której planowane licówki ceramiczne są wykonywane na modelu diagnostycznym z wosku w celu ustalenia optymalnej procedury klinicznej i laboratoryjnej. Jest to niezwykle ważne dla uzyskania pożądanego wyniku leczenia rekonstrukcyjnego [6]. Rezultatem tego procesu jest model, który reprezentuje pożądane kontury, kształty i proporcje zębów poddanych analizie.

POLECAMY


Zastosowanie


Wax-up to doskonałe narzędzie wykorzystywane w diagnostyce i planowaniu leczenia u pacjentów wymagających rekonstrukcji uzębienia z zastosowaniem m.in. licówek ceramicznych. Dostarcza cennych informacji podczas analizy sytuacji klinicznej i ustalania planu leczenia [2, 7, 8]. Nawoskowanie diagnostyczne jest szczególnie pomocne w analizowaniu trudnych przypadków klinicznych, w których są podejmowane decyzje o przeprowadzeniu leczenia poprzedzającego, niezbędnego do właściwego wykonania ostatecznej rekonstrukcji. Analiza może wykazać m.in. konieczność przedprotetycznego leczenia chirurgicznego, leczenia periodontologicznego czy leczenia ortodontycznego. Wax-up jest również przydatny w szacowaniu ilości miejsca i dostępnej przestrzeni dla planowanej rekonstrukcji. Często jest punktem wyjścia dla określenia innych potrzeb wynikających z sytuacji w łuku przeciwstawnym. Pomaga też w ocenie sytuacji okluzyjnej oraz wskazuje na konieczność leczenia uwzględniającego pełne potrzeby terapeutyczne danego pacjenta [9]. 

Diagnostyczny wax-up ma podstawowe zastosowanie jako narzędzie w komunikacji z technikiem stomatologicznym i pacjentem. Jest to szczególnie istotne w przypadku niepewnego czy nieustalonego planu leczenia – na modelu diagnostycznym można wykonywać modyfikacje i w sposób odwracalny, powtarzalny i wielokrotny analizować poszczególne warianty planowanych licówek. Ma to kolosalne znaczenie w analizie estetycznej, której wynik umożliwia komfortowe przeprowadzania kolejnych faz leczenia bez ryzyka wystąpienia sytuacji, w której pacjent nie akceptuje kształtu czy konturów zacementowanych licówek. Jest to poprzedzone wizualizacją założeń klinicznych poprzez wykonanie mock-upu w jamie ustnej pacjenta poprzez przeniesienie zaplanowanego na modelu kształtu rekonstrukcji...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy