Wykorzystanie oscylacyjnej metody preparacji tkanek w stomatologii

Z codziennej praktyki Otwarty dostęp

Preparacja tkanek twardych z wykorzystaniem ruchu obrotowego wiertła jest najstarszą i najpowszechniejszą metodą postępowania w stomatologii zabiegowej. Oprócz tego, że ma rozliczne zalety, jest jednak obciążona również pewnymi wadami i ograniczeniami związanymi z okrągłym przekrojem poprzecznym każdego wiertła, które musi się poruszać ruchem obrotowym. Mechaniczne rozwiązania pozwalają na wykorzystywanie kątnic, w których ruch obrotowy końcówki zostaje zastąpiony przez ruch oscylacyjny w różnych płaszczyznach (w zależności od kątnicy). Pozwala to wykorzystać w preparacji szeroką, płaską powierzchnię z nasypem diamentowym, której ruch jest w stanie precyzyjnie opracować lub wygładzić każdą płaską powierzchnię w obrębie koron zębów. Taka możliwość znajduje rozliczne zastosowania kliniczne.

Pierwsze zabiegi dentystyczne z wykorzystaniem narzędzi do preparacji zębów były wykonywane przynajmniej 9 tys. lat temu. W dolinie Indusu archeolodzy odkryli zęby, które noszą wyraźne ślady wiercenia w postaci ubytków o regularnych kształtach i głębokości ok. 3,5 mm. Datowanie poprzez pomiar rozkładu izotopów węgla wykazało, że pochodzą z ok. 7000 r. p.n.e.
Pierwsze mechanicznie napędzane wiertła powstały o wiele później. W 1871 r. amerykański dentysta James B. Morrison opatentował „wiertarkę” napędzaną poprzez ruch pedału naciskanego nogą lekarza dentysty. Ale rewolucję przyniosła pierwsza prostnica elektryczna z roku 1875, opracowana przez George’a Greena. Potrafiła rozpędzić wiertło do zawrotnych w owym czasie 2000 obrotów na minutę i pracowała oczywiście bez żadnego chłodzenia wodnego. Wiertło było ustawione idealnie w linii prostej z uchwytem, co bynajmniej nie ułatwiało pracy w jamie ustnej pacjenta.
Rewolucja w obrotowej preparacji tkanek rozpoczęła się w 1949 r. w Nowej Zelandii. To tam dr John Patrick Walsh opracował pierwszą stomatologiczną turbinę napędzaną strumieniem sprężonego powietrza oraz wymyślił zagięcie główki turbiny pod kątem, tworząc pierwszą w stomatologii kątnicę. Od tego czasu do opracowywania tkanek zębów wykorzystujemy ruch obrotowy wierteł o przekro...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy