Przykłady wykorzystania mikroskopu w praktyce

Mając do dyspozycji mikroskop stomatologiczny, lekarz każdorazowo będzie wykonywał te same czynności podczas przygotowania go do pracy. Warto jednak podkreślić, że wraz ze wzrostem jego doświadczenia czas potrzebny na ustawienie i przygotowanie do zabiegu będzie coraz krótszy. Warto więc stworzyć na własne potrzeby odpowiednią procedurę postępowania krok po kroku i przestrzegać jej przed rozpoczęciem pracy z mikroskopem. Z czasem kolejne etapy staną się po prostu nawykiem.

Kolejność regulacji niezbędnych do pracy z mikroskopem 

1. Przygotowanie mikroskopu do pracy: 

• czynności wykonywane przez asystę obejmują:

- zdjęcie osłony z tubusu mikroskopu, 
- włączenie mikroskopu, 
- kontrolę czystości obiektywu (lub jego osłony), 
- założenie osłon na rączki mikroskopu (jeśli są konieczne, ponieważ uchwyty nie mogą być poddawane dezynfekcji i sterylizacji),
- wstępne ustawienie mikroskopu przy unicie.

2. Przybliżone ustalenie pozycji pacjenta na fotelu:

• pacjent powinien zostać ułożony w pozycji leżącej,
• jeśli zabieg będzie przeprowadzany w obrębie zębów górnych, głowę pacjenta powinno się na zagłówku odchylić lekko do tyłu,
• jeśli zabieg będzie przeprowadzany w obrębie zębów dolnych, głowę pacjenta powinno się lekko pochylić do przodu ku klatce piersiowej, opierając ją na zagłówku,
• wysokość ułożenia fotela z pacjentem powinna być dostosowana do wysokości pozycji lekarza, najprościej mieć ją zaprogramowaną w unicie. Jeśli pracuje przy nim kilku lekarzy, zaprogramowana powinna być pozycja pośrednia, która dla każdego będzie wymagała tylko niewielkich modyfikacji.

3. Ustalenie pozycji lekarza przy unicie:

• pozycja siedząca powinna być wyprostowana, ze stopami całą powierzchnią opartymi na podłożu,
• obciążenie powinno być rozłożone równomiernie po obu stornach ciała, bez nadmiernego napięcia mięśniowego, 
• lekarz zajmuje pozycję siedzącą na „godzinie 12” za głową leżącego pacjenta.

4. Ustawienie mikroskopu, aby móc wygodnie przez niego patrzeć:

• mikroskop powinien zostać ustawiony na wysokości twarzy lekarza w taki sposób, aby obserwacja przez okular mogła odbywać się przy swobodnym ustawieniu głowy lekarza,
• znacznym ułatwieniem jest okular z uchylnością w pionie, który pozwala na ułożenie głowy bardziej poziomo i patrzenie w trakcie zabiegu przed siebie,
• przy nieruchomym okularze pod kątem 45° głowa lekarza będzie musiała zawsze być pochylona lekko w dół, również tubus mikroskopu będzie zawsze położony nieco niżej, 
• ustawienie pacjenta na fotelu w taki sposób, aby odległość między jamą ustną pacjenta a odpowiednio ustawionym mikroskopem odpowiadała długości ogniskowej (zazwyczaj 25 cm).

5. Ustalenie prawidłowej odległości okularów od o...