Mając do dyspozycji mikroskop stomatologiczny, lekarz każdorazowo będzie wykonywał te same czynności podczas przygotowania go do pracy. Warto jednak podkreślić, że wraz ze wzrostem jego doświadczenia czas potrzebny na ustawienie i przygotowanie do zabiegu będzie coraz krótszy. Warto więc stworzyć na własne potrzeby odpowiednią procedurę postępowania krok po kroku i przestrzegać jej przed rozpoczęciem pracy z mikroskopem. Z czasem kolejne etapy staną się po prostu nawykiem.
POLECAMY
Kolejność regulacji niezbędnych do pracy z mikroskopem
1. Przygotowanie mikroskopu do pracy:
- czynności wykonywane przez asystę obejmują:
- zdjęcie osłony z tubusu mikroskopu,
- włączenie mikroskopu,
- kontrolę czystości obiektywu (lub jego osłony),
- założenie osłon na rączki mikroskopu (jeśli są konieczne, ponieważ uchwyty nie mogą być poddawane dezynfekcji i sterylizacji),
- wstępne ustawienie mikroskopu przy unicie.
2. Przybliżone ustalenie pozycji pacjenta na fotelu:
- pacjent powinien zostać ułożony w pozycji leżącej,
- jeśli zabieg będzie przeprowadzany w obrębie zębów górnych, głowę pacjenta powinno się na zagłówku odchylić lekko do tyłu,
- jeśli zabieg będzie przeprowadzany w obrębie zębów dolnych, głowę pacjenta powinno się lekko pochylić do przodu ku klatce piersiowej, opierając ją na zagłówku,
- wysokość ułożenia fotela z pacjentem powinna być dostosowana do wysokości pozycji lekarza, najprościej mieć ją zaprogramowaną w unicie. Jeśli pracuje przy nim kilku lekarzy, zaprogramowana powinna być pozycja pośrednia, która dla każdego będzie wymagała tylko niewielkich modyfikacji.
3. Ustalenie pozycji lekarza przy unicie:
- pozycja siedząca powinna być wyprostowana, ze stopami całą powierzchnią opartymi na podłożu,
- obciążenie powinno być rozłożone równomiernie po obu stornach ciała, bez nadmiernego napięcia mięśniowego,
- lekarz zajmuje pozycję siedzącą na „godzinie 12” za głową leżącego pacjenta.
4. Ustawienie mikroskopu, aby móc wygodnie przez niego patrzeć:
- mikroskop powinien zostać ustawiony na wysokości twarzy lekarza w taki sposób, aby obserwacja przez okular mogła odbywać się przy swobodnym ustawieniu głowy lekarza,
- znacznym ułatwieniem jest okular z uchylnością w pionie, który pozwala na ułożenie głowy bardziej poziomo i patrzenie w trakcie zabiegu przed siebie,
- przy nieruchomym okularze pod kątem 45° głowa lekarza będzie musiała zawsze być pochylona lekko w dół, również tubus mikroskopu będzie zawsze położony nieco niżej,
- ustawienie pacjenta na fotelu w taki sposób, aby odległość między jamą ustną pacjenta a odpowiednio ustawionym mikroskopem odpowiadała długości ogniskowej (zazwyczaj 25 cm).
5. Ustalenie prawidłowej odległości okularów od oczu:
- oko powinno być oddalone od
- obwódki okularu o ok. 0,5 cm,
- nie powinno być kontaktu między okularem a okolicą oczodołową twarzy lekarza.
6. Dopasowanie odstępu okularu mikroskopu do rozstawu gałek ocznych lekarza:
- na początku pracy to dość kłopotliwy etap, który będzie zajmował trochę czasu, później jednak jest już łatwy do opanowania,
- okulary mikroskopu powinny być maksymalnie rozsunięte, wówczas zbliżając oczy, lekarz widzi dwa osobne obrazy,
- następnie należy zbliżać okulary do siebie, aż dwa obrazy „zleją się” w jeden widziany obojgiem oczu; takie ustawienie jest prawidłowe.
7. Dostosowanie pozycji asysty i elementów unitu do pozycji pacjenta na fotelu:
- asysta powinna zająć pozycję po lewej stronie lekarza tak, aby móc obsługiwać pulpit asysty, końcówkę ssaka i dmuchawkę,
- pulpit lekarza z rękawami od góry powinien zostać ustawiony w taki sposób, aby asysta mogła je podawać lekarzowi w trakcie zabiegu.
8. Ustawienie lusterka stomatologicznego w ustach pacjenta w sposób odpowiedni do obserwacji planowanego pola zabiegowego:
przy pracy pod mikroskopem obserwacja obrazu odbitego w lusterku stomatologicznym będzie podstawowym sposobem oglądania pola zabiegowego,
istotne jest, by lusterko miało zawsze ustalony punkt podparcia, w którym będzie można je w sposób powtarzalny ułożyć przy każdej czynności,
jeśli lekarz planuje zabieg z chłodzeniem wodnym, lusterko powinno być ułożone w taki sposób, aby chłodzenie go nie zasłaniało lub też aby asysta mogła zdmuchiwać krople wody z lusterka.
9. Dokładne dostosowanie ustawienia mikroskopu i pacjenta, aby ostrość obrazu odbitego widzianego w lusterku była jak najlepsza:
- mając ustalone warunki obserwacji, trzeba dostosować pozycję pacjenta i lusterka do już ustalonej pozycji lekarza i mikroskopu tak, aby uzyskać wyraźny obraz w okularze mikroskopu.
10. Podanie przez asystę odpowiednich instrumentów do wykonania danego zabiegu
11. Rozpoczęcie zabiegu
Bez względu na rodzaj przeprowadzanego w mikroskopie zabiegu każdorazowo tak właśnie będzie wyglądała procedura postępowania związana z przygotowaniem mikroskopu do pracy i wykorzystaniem go w trakcie leczenia. W miarę nabierania doświadczenia poszczególne elementy procedury lekarz będzie wykonywać odruchowo, nie należy więc zrażać się początkowymi niepowodzeniami.