Infekcje grzybicze błony śluzowej jamy ustnej u małych dzieci

Z codziennej praktyki Otwarty dostęp

Candida to grzyb należący do podrodziny Cryptococoidiae. Ma słabą inwazyjność. Aby wywołał efekt patologiczny, muszą zaistnieć odpowiednie warunki. Główny to zaburzenie równowagi biocenotycznej ustroju. Jednak u noworodków i niemowląt (szczególnie do trzeciego miesiąca życia) przyjmuje się, iż jego obecność ma zawsze charakter patogenny.

Infekcja szczepem Candida albicans (rzadziej C. tropicalis czy C. crusei) to powierzchniowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. U noworodków, niemowląt, małych dzieci przybiera w jamie ustnej formę pleśniawek (inaczej ostrej rzekomobłoniastej kandydozy). Bywa, że infekcja ta jest mylona z aftami.

POLECAMY

Kilka słów o fizjologii jamy ustnej

Kolonizacja przewodu pokarmowego (w tym jamy ustnej) przez drobnoustroje rozpoczyna się według obecnie obowiązujących poglądów już w życiu płodowym. Wówczas (w jamie macicy) dziecko ma kontakt z mikrobiotą matki. Podczas porodu naturalnego także asymiluje mikrobiotę dróg rodnych oraz przewodu pokarmowego matki. Poród drogą cięcia cesarskiego uniemożliwia taką kolonizację. Tworzenie się komensalnej flory bakteryjnej u dzieci nieurodzonych drogą naturalną trwa dłużej, co sprawia, iż są one bardziej narażone na infekcje. Na kształtowanie się mikroflory u noworodka ma również wpływ karmienie piersią. Zależy ono też od drobnoustrojów obecnych w jamie ustnej najbliższych i od zasad utrzymania codziennej higieny. 
W pierwszym roku życia mikrobiota malucha jest relatywnie nieliczna, słabo zróżnicowana, ulega ciągłym zmianom. Pod koniec drugiego roku życia aktywują się jej podstawowe funkcje: pobieranie składników odżywczych, fermentacja (trawienie), stymulacja układu...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy