Rozwój technologii oraz dostępnych nowoczesnych materiałów stomatologicznych doprowadza nieustannie do zmiany paradygmatu rekomendowanych metod rekonstrukcji brakujących tkanek zęba. Istotne znaczenie ma również dostępność nowoczesnych technik adhezyjnych, które umożliwiły powszechne stosowanie w ogromnej klinicznej skali bezpośrednich uzupełnień kompozytowych [1]. Pewnym nadal nierozwiązanym problemem jest skurcz materiału kompozytowego, który ma miejsce podczas jego polimeryzacji. Szacuje się, iż może on obejmować co najmniej 2% wiązanego materiału oraz mieć duży wpływ na powstawanie szeregu komplikacji [2]. Mikroprzeciek powstający w wyniku skurczu materiału kompozytowego oraz jego konsekwencje skłaniają do refleksji nad stosowanymi technikami klinicznymi podczas wykonywania rekonstrukcji technikami bezpośrednimi.
Ze względu na lokalizację, w której obrębie często występuje brak szkliwa, tak istotnego w procedurach adhezyjnych, problem ten jest szczególnie aktualny w obrębie ubytków zlokalizowanych na powierzchniach proksymalnych. Niniejsza publikacja porządkuje omawiane zagadnienie, analizując dostępną literaturę poświęconą tej tematyce, oraz systematyzuje doświadczenia własne autora.
POLECAMY
Zagadnienia ogólne
W literaturze dostępne są rekomendacje dla wielu technik aplikacji materiału kompozytowego w związku z wykonywaniem rekonstrukcji ubytków zlokalizowanych w okolicy proksymalnej [3, 4, 5].
Jedną z opisanych metod klinicznych jest technika skośnej aplikacji warstwowej, która została zaproponowana przez Lutza [6]. Jej ideą jest zmniejszenie powierzchni związanej w obrębie wypełnianego ubytku, a tym samym ograniczanie występowania niekorzystnego zjawiska, jakim jest skurcz stosowanego w technice bezpośredniej materiału kompozytowego.
Inną technikę zaproponował Bichacho [7]. Określana jest jako dośrodkowa technika warstwowa. Polega na wyniesieniu w pierwszej kolejności z kompozytu cienkiej ściany w okolicy proksymalnej, która stanowi rusztowanie dla kolejnych aplikowanych warstw.
Kolejną opisywaną warstwową techniką wykorzystywaną w rekonstrukcjach bezpośrednich materiałem kompozytowym jest modyfikacja techniki warstwowej odśrodkowej, w k...
