Transmisję wirusa zapalenia wątroby typu B (WZW typu B, ang. hepatitis B virus – HBV) od wielu już lat minimalizuje się szczepieniami (tak personelu medycznego, jak i pacjentów przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi). Radykalnie zmniejszyło to w ostatnich latach liczbę zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu B. Szczepienie takie chroni także przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu D (WZW typu D, ang. hepatitis D virus – HDV). Wirus HDV jest niekompletny i ma zdolność namnażania tylko w obecności wirusa typu B. Szczepienie przeciwko infekcji HBV łagodzi także przebieg zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (WZW typu C, ang. hepatitis C virus – HCV), nie chroniąc jednak przed jego infekcją. Stąd, niestety, wirus typu C, zarejestrowany pierwszy raz zaledwie przed kilkunastu laty, dotyka już kilka procent populacji świata i w związku z bezobjawowym przebiegiem zakażenia mówi się o tzw. cichej epidemii z nim związanej. Duża zmienność (możliwość mutacji) wirusa HCV wciąż uniemożliwia produkcję szczepionki uodparniającej, analogicznej jak w przypadku wirusa typu B. Dlatego też szacuje się, że w ciągu najbliższych kilku lat liczba umierających na WZW typu C przekroczy liczbę umierających na AIDS (ang. acquired immune deficiency syndrome)!
POLECAMY
Co z ryzykiem infekcji wywołanej wirusem HIV (ang. human immunodeficiency virus)? Zależy ono od częstości występowania w środowisku osób HIV-pozytywnych oraz przestrzegania zasad ochrony przed infekcją. Dodatkowo, szczęściem dla zespołu stomatologicznego, badania wykazały obecność HIV w ślinie u 1–5% badanych zakażonych wiru...