W opisanym przypadku warto zwrócić uwagę na uzyskanie ruchu równoległego zębów 11., 21., co poskutkowało doskonałym ustawieniem zębów po domknięciu diastemy. W rozmowie telefonicznej dr Meuli wyjaśniła, że mogła zdecydować o braku zaczepów (attachments) na 11. i 21., gdyż zęby te były duże, otoczone wolnymi przestrzeniami, a więc i nakładki przylegały do większej niż zazwyczaj powierzchni zębów, co dawało dobrą, mechaniczną retencję (grip).
Dość istotnym elementem wyróżniającym terapię systemem Invisalign jest łatwość stosowania opcji korektora II klasy czynnościowego korektora tyłożuchwia. Powoduje to, że w wybranych przypadkach warto stosować tę opcję przy okazji przemieszczenia ortodontycznego zębów, nawet w okresie, który
nie jest uznawany za optymalny dla leczenia tyłożuchwia.
Nie podnosi to kosztów leczenia, a daje szansę na uniknięcie II fazy leczenia, a co najmniej na zmniejszenie ryzyka urazu „wystających” zębów.
Nakładki Invisalign w opcji Mandi...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
