Przypadek 1.
Pierwszy prezentowany przypadek to naprawa uszkodzonej korony osadzonej na wszczepie. Rutynowe postępowanie obejmuje wykonanie nowej korony, jednak w porozumieniu z pacjentką podjęto próbę naprawienia uszkodzenia. Szczególną dolegliwością dla pacjentki były ostre krawędzie uszkodzonej korony (zdj. 1). Po osadzeniu koferdamu i ustabilizowaniu gumką Wedjet (zdj. 2) naniesiono jako dodatkowe zabezpieczenie żel barierowy systemu do naprawy ceramiki (Intraoral Repair Kit® Bisco). Następnie na powierzchnie oczyszczonej i wygładzonej krążkiem ceramiki naniesiono wytrawiacz do porcelany (Porcelain Etchant) (zdj. 3). Po upływie zalecanego czasu trawienia wytrawiacz i żel barierowy usunięto przy użyciu ssaka, a następnie dokładnie opłukano całe pole zabiegowe. Dla większej pewności usunięto również ślinochron, wykluczając ewentualne zaleganie preparatu w zakamarkach (zdj. 4).
Kolejnym etapem było naniesienie primera do porcelany oraz preparatu Z-Prime Plus na odkrytą powierzchnię metalu. Ostatni etap procedury adhezyjnej stanowiło nałożenie cienką warstwą materiału Porcelain Bonding Resin. Na tym etapie powierzchnia była całkowicie przygotowana do naprawy adhezyjnej (zdj. 5).
Kolejnym etapem było zapewnienie skutecznego maskowania powierzchni metalu. W tym celu wykorzystano dwa opakery wchodzące w skład zestawu. Pierwszy został naniesiony biały, a następnie żółty, aby uzyskać zabarwienie zbliżone do koloru zębiny (zdj. 6).
Dalsze postępowanie było realizowane jak podczas wykonywania wypełnienia klasy drugiej według Blacka z wykorzystaniem kształtki. Zastosowano materiał złożony Harmonize®. Wykorzystany w składzie tego tworzywa napełniacz sferyczny i rodzaj osnowy pozwalają na łatwą adaptację kompozytu podczas modelowania. Szeroka gama kolorów i wielostopniowa transparencja zapewniają uzyskiwanie efektów optycznych zbliżonych do ceramiki. Po zakończeniu modelowania i ostatecznej polimeryzacji usunięto kształtkę (zdj. 7). Starannie dokonano korekty zwarcia (zdj. 8), a następnie wypolerowano powierzchnie (zdj. 9). Odtworzony naturalny wygląd i morfologia stanowiły o powodzeniu zabiegu (zdj. 19).
Za przyczynę uszkodzenia uznano nieprawidłowe warunki zwarcia będące skutkiem zarówno braku adaptacji niepoddającej się adaptacji ceramiki, jak i braku „zawieszenia ozębnowego” wszczepu. Po chwili odpoczynku dla pacjentki ponownie zweryfikowano więc relacje zgryzowe (zdj. 11). Ostatnie zdjęcie przedstawia obraz korony po upływie roku od jej naprawy (zdj. 12). W opinii autora przedstawione postępowanie zapewnia przywrócenie funkcji z wprowadzeniem do układu warstwy elastycznego materiału złożonego, który w pewnym stopniu zmniejszy „sztywne” warunki kontaktu ceramiki na implancie.
POLECAMY
Przypadek 2.
Kolejny przypadek przedstawia dość podobną sytuację. Nieprawidłowe warunki zwarcia spowodowały uszkodzenie uzupełnień ceramicznych osadzonych zarówno na wszczepach, jak i na naturalnym korzeniu zęba. Uszkodzenie korony na zębie 45 oraz korony zespolonej na wszczepach 46 i 47 stanowiło istotny problem dla pacjentki uskarżającej się na drażnienie ostrymi krawędziami oraz utrudnione wykonywanie zabiegów higienicznych (zdj. 13).
Wykonane około roku wcześniej uzupełnienia na wszczepach odtwarzające braki 14, 15 i 16 powodowały przeciążenie korony 45 oraz brak kontaktów 46 i 47 (zdj. 14). Podjęto decyzję o naprawie uzupełnień o korekcie addycyjnej uzupełnień 46 i częściowo 47.
Po osadzeniu ślinochronu starannie rozprowadzono żel barierowy jako uzupełnienie uszczelnienia koferdamu. Zdj. 15ukazuje sekwencyjność prowadzenia trawienia ceramiki, co miało zwiększyć bezpieczeństwo zabiegu. Po usunięciu wytrawiacza i żelu barierowego starannie opłukano i osuszono powierzchnię
(zdj. 16). Postępując w opisany powyżej sposób, naniesiono sekwencję preparatów zapewniających adhezję, a następnie materiał kompozytowy. Pominięto jedynie stosowanie opakerów, ponieważ nie były wymagane w tym zabiegu.
Kolejne zdjęcia (17 i 18) ukazują etapy korekty powierzchni aproksymalnych, a następnie zwarciowych. Po zakończeniu polimeryzacji ostatecznej dokonano korekty zwarcia, a następnie wypolerowano powierzchnie. Przy użyciu czarnej niewoskowanej nici dentystycznej wykluczono obecność nawisów na odbudowanych powierzchniach stycznych (zdj. 19). Materiał złożony na powierzchniach zwarciowych pozwolił na przywrócenie prawidłowych kontaktów w strefie bocznej, zapewniając funkcję biernym uprzednio 16 i 46.
Podsumowanie
Prezentowane przypadki wskazują na możliwość dokonywania napraw uszkodzonych stałych uzupełnień protetycznych jako rozwiązanie ostateczne lub czasowe zapewniające bezpieczne warunki korekty lub przywrócenia zarówno estetyki, jak i prawidłowej funkcji ze szczególnym uwzględnieniem relacji zwarciowych. Użycie systemu Intraoral Repair Kit to jedna z wielu dostępnych opcji, które są dostarczane również przez innych producentów. Pamiętać jednak należy o zachowaniu szczególnych środków ostrożności podczas stosowania wybranych elementów systemu ze względu na ich silnie agresywny i toksyczny charakter. Ochrona musi obejmować zarówno pacjenta, jak i personel uczestniczący w zabiegu.
