Z licznej grupy materiałów złożonych tym razem mam okazję opisać i przetestować w pracy klinicznej materiały i system łączący pochodzące od Saremco.
Dział: Practise & Testing
Bulk Flow to najnowsze rozwinięcie i dopełnienie produktów z rodziny Activa firmy Pulpdent (zdj. 1). Szczególną cechą tych materiałów jest potwierdzona w licznych opracowaniach bioaktywność – wpływają na miano S. mutans, modyfikują pH śliny i co wydaje się najistotniejsze, mają zdolność buforowania jonów fluoru, wapnia i fosforanów, co zapobiega powstawaniu ubytków próchnicy wtórnej. Wymiana jonowa materiału z otoczeniem jest możliwa dzięki hydrofilowej matrycy polimerowej (ION-X). Potwierdzone wspieranie remineralizacji i wywoływanie regeneracji kryształów hydroksyapatytu stanowią o wysokiej klinicznej przydatności materiałów z tej grupy.
Nowoczesne kompozyty muszą łączyć zaawansowane właściwości mechaniczne z wysoką estetyką i przewidywalnym zachowaniem w świetle wymagań klinicznych. Transcend™, najnowszy materiał od Ultradent, zaprojektowany w oparciu o technologię Resin Particle Match™, ma sprostać obu tym wyzwaniom. W niniejszym teście praktycznym przyglądamy się jego właściwościom użytkowym, możliwościom estetycznym i zachowaniu w trakcie aplikacji. Czy uniwersalna masa typu Body może rzeczywiście zdominować codzienną praktykę kliniczną?
Konieczność odtworzenia utraconych twardych tkanek zębów wymaga nie tylko wiedzy i umiejętności. Gwarancja sukcesu to również prawidłowy dobór materiału i instrumentów pozwalających na prawidłowe odtworzenie anatomicznej bryły zęba. Kształtki, formówki, kliny i pierścienie są niezbędne w pracach zachowawczych na powierzchniach aproksymalnych zębów trzonowych i przedtrzonowych. Prawidłowe ich zastosowanie staje się łatwiejsze, gdy wykorzystujemy precyzyjnie zaprojektowane i zsynchronizowane zestawy.
Pierwszy raz w historii cyklu „Ekspert testuje” mam do czynienia z sytuacją, gdy ocenie poddawana jest idea, a produkt stanowi bazę do dalszych rozwiązań. Dodatkowo założenia, czyli wspomniana idea, są zniewalające i stanowią zaprzeczenie dotychczasowych zasad postępowania.
Autor szczegółowo omawia procedurę dostępu do komory zęba oraz lokalizacji ujść kanałów korzeniowych w zależności od rodzaju zęba i jego anatomicznych wariantów. Wskazuje na znaczenie zachowania maksymalnej oszczędności tkanek przy jednoczesnym zapewnieniu pełnej widoczności dna komory. Artykuł porusza także techniczne aspekty pracy w powiększeniu, dobór instrumentarium oraz zastosowanie barwników ułatwiających identyfikację kanałów. Zwraca uwagę na konieczność oceny przebiegu kanału dla bezpiecznego wprowadzenia narzędzi i przygotowania zęba do skutecznego leczenia endodontycznego.