Otwieranie komory zęba i odnalezienie ujść kanałów

Można założyć, że opracowanie tkanek twardych zęba w celu uzyskania dostępu do komory i rozpoczęcia leczenia endodontycznego będzie dotyczyć niemal zawsze zębów z już założonymi wypełnieniami – po prostu musi istnieć jakaś przyczyna powstania stanu zapalnego miazgi lub tkanek okołowierzchołkowych. Wyjątkiem mogą być zęby z powikłaniami typu endo-perio lub z bardzo głębokimi ubytkami V klasy, które pozwalają na penetrację bakterii do miazgi, oraz sytuacje pourazowe (będzie to dotyczyć najczęściej zębów siecznych). 
Po podjęciu decyzji o leczeniu kanałowym początkiem preparacji powinno być uzyskanie dostępu do komory zęba w sposób maksymalnie oszczędny dla tkanek twardych, a jednocześnie zapewniający dobry wgląd w sytuację dna komory i wyszukanie ujść kanałów korzeniowych. Za zasadne można uznać wykonanie dojścia do komory po usunięciu zębiny zmienionej próchnicowo, ale przed usunięciem (jeśli jest obecne) całego wypełnienia z zęba. Stare wypełnienie w pierwszym etapie leczenia będzie można wykorzystać jako element uszczelniający komorę zęba i ułatwiający utrzymanie na zębie założonej klamry od koferdamu.
Wykonanie dojścia trepanacyjnego i zapewnienie odpowiedniego oczyszczenia komory zęba z resztek miazgi wymaga od lekarza znajomości kilku podstawowych zasad anatomii zębów, co pozwoli na oszczędzenie tkanek twardych przy preparacji. Szczególnie baczną uwagę należy zwrócić na pacjentów w podeszłym wieku, u których często dochodzi do zaniku komory zęba i obliteracji ujść kanałów. Wówczas odpowiedni wybór punktu trepanacyjnego znacznie ułatwia późniejsze odnalezienie kanału.

Uzyskanie dostępu do komory zęba

Siekacze
Kluczowym zagadnieniem przed rozpoczęciem preparacji jest ocena ustawienia zęba w zębodole, ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnego nachylenia o...