Skurcz polimeryzacyjny i możliwe trudności w prawidłowym inicjowaniu reakcji wymaganą dawką mocy światła to nadal czynniki ryzyka jakie napotykamy w pracy. Problemy związane z odtworzeniem kontaktów miedzy sąsiednimi zębami, prawidłowa aplikacja i modelowanie przy niejednokrotnie utrudnionym dostępie oraz czas potrzebny na przeprowadzenie zabiegu, który jest również męczący dla pacjenta sprawia, że szukamy alternatywy dla wypełnień bezpośrednich. Właściwości użytkowe i estetyczne wskazują na kompozyty a wyeliminowanie najistotniejszych ich wad możliwe jest poprzez wykonywanie uzupełnień metodami pośrednimi. Uwalniamy się od skutków skurczu polimeryzacyjnego i uzyskujemy znacznie lepsze warunki do przeprowadzenia polimeryzacji tworzywa.
POLECAMY
Obecnie istnieją dwie podstawowe metody wykonywania kompozytowych wypełnień nieplastycznych. Pierwsza to modelowanie uzupełnień z mas niespolimeryzowanych i ich polimeryzacja . Postępowanie takie realizowane może być na kilka sposobów określanych jako technika : bezpośrednia, pół-pośrednia i pośrednia. Druga znacznie nowsza metoda postepowania polega na frezowaniu prefabrykowanych bloczków kompozytowych i również prowadzona może być na kilka sposobów zależnie od przyjętej metody odwzorowania podłoża. Zamiast tradycyjnego wycisku wykonać można skanowanie i wirtualny model wykorzystać do planowania konstrukcji uzupełnienia stałego. Mnogość systemów i fantastyczne możliwości oferowane przez specjalnie do tego celu stworzone programy komputerowe sprawia, że chwilami zatraca się poczucie rzeczywistości i trudno uwierzyć w dynamikę obserwowanego postępu. Pewne ograniczenia dla tej metody stanowi monochromatyczność bloczków prefabrykowanego tworzywa a nawet oferowane bloczki cieniowane nie zapewniają idealnej estetyki. Możliwe jest oczywiście podbarwianie , pozwalające na uzyskanie doskonałych efektów, ale modyfikuje ono procedurę wykonania uzupełnienia, które zaczyna być zarówno frezowane jak i modelowane . Niewątpliwą zaletą jest wykorzystanie do frezowania tworzywa o powtarzalnych właściwościach i optymalnym wykorzystaniu możliwości przestrzennej sieci polimerowej. Podkreślić należy wyeliminowanie defektów i zwiększenie jednorodności tworzywa polimeryzowanego fabrycznie.
Szeroka gama kompozytów technicznych sprawia, że wybór nie jest łatwy. Oczywiście, jeśli jest nam dany. Wspomnieć należy, że materiały złożone przeznaczone do pracy klinicznej mogą być stosowane do prac technicznych. Jednak odwrotna zmiana jest niemożliwa , gdyż kompozyty techniczne wymagają szczególnych warunków do prawidłowego przebiegu rekcji polimeryzacji i nie mogą być stosowane do wype...