Uniwersalna adhezja – upraszczanie procedur klinicznych. Opis przypadku dr. Josego Ignacia Zorzina

PRACTISE & CASES

Usprawnienie pracy klinicznej to główny powód stosowania uniwersalnych produktów w stomatologii adhezyjnej. Są one odpowiednie dla szerokiego zakresu wskazań i różnych technik aplikacji. Spełniają one swoje zadania przy użyciu mniejszej liczby komponentów niż konwencjonalne systemy i często wymagają mniejszej liczby etapów w procedurze klinicznej. Doskonałym przykładem są uniwersalne systemy wiążące.

W jaki sposób uniwersalne systemy wiążące przyczyniają się do usprawnienia pracy?

Podczas odbudowy zębów kompozytem wypełnienie ulega skurczowi objętościowemu po utwardzeniu. Łączenie wypełnienia ze strukturami zęba za pomocą systemu wiążącego zapobiega negatywnym konsekwencjom tego skurczu – powstawaniu szczeliny brzeżnej, przeciekom i przebarwieniom brzeżnym, nadwrażliwości i rozwojowi próchnicy wtórnej.
Pierwsze systemy wiążące dostępne na rynku stomatologicznym były systemami typu etch&rinse (całkowitego wytrawiania), które zazwyczaj składały się z trzech komponentów: wytrawiacza, primera i oddzielnego bondu. 
Późniejsze generacje łączyły primer i bond w jednej butelce lub były to dwu- lub jednobutelkowe systemy wiążące samotrawiące. Uniwersalne systemy wiążące (określane również jako multi-mode) mogą być stosowane po wytrawieniu tkanek kwasem ortofosforowym lub samodzielnie jako samotrawiący system.
Wybór techniki zależy od wskazania i sytuacji klinicznej. W większości przypadków najlepsze wyniki uzyskuje się po selektywnym wytrawieniu szkliwa. Wiązanie ze szkliwem jest bardziej skuteczne, gdy szkliwo jest wytrawiane kwasem ortofosforowym, podczas gdy zastoso...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę 4 wydań Forum Stomatologii Praktycznej
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy