Dokumentacja systemu zarządzania jakością

Postępowanie kierownika gabinetu stomatologicznego

1. jeżeli zachodzi taka potrzeba, niezwłoczne powiadomienie:

   POLECAMY

• Państwowej Straży Pożarnej: tel. 998 lub 112, 
• Pogotowia Ratunkowego: tel. 999 lub 112,
• Policji: tel. 997 lub 112, 

2. zorganizowanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,
3. zorganizowanie zabezpieczenia miejsca zdarzenia w celu uniemożliwienia przebywania osób postronnych w miejscu zdarzenia,
4. określenie dokładnej lokalizacji zdarzenia,
5. określenie danych osób poszkodowanych w wyniku zdarzenia,
6. potwierdzone pisemnie w ciągu trzech godzin od uzyskania informacji zgłoszenie o zdarzeniu PWIS Dział Higieny Radiacyjnej dzial.higieny.radiacyjnej@wsse.pl, W powiadomieniu podać:

• dane dotyczące jednostki organizacyjnej, 
• opis przebiegu zdarzenia, dokładnej lokalizacji zdarzenia, danych osób poszkodowanych w wyniku zdarzenia,
• informację o dotychczas podjętych działaniach zabezpieczających miejsce zdarzenia;

7. dalsze postępowanie według procedur awaryjnych (pkt 1 ppkt 7),
8. weryfikacja efektywności przeprowadzonych działań niezbędnych do likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia,
9. sporządzenie i przesłanie do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego Dział Higieny Radiacyjnej po zakończeniu działań mających na celu usunięcie skutków zdarzenia i po ustaniu zagrożenia, informacji zawierającej:

• opis przebiegu zdarzenia z określeniem jego przyczyn,
• ogólną ocenę zagrożenia w wyniku zdarzenia,
• opis przebiegu likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia,
• listę osób poszkodowanych wraz z określeniem rodzaju uszkodzeń ciała i wstępną ocenę dawek pochłoniętych,
• wykaz zastosowanych metod pomiarowych, przyrządów dozymetrycznych oraz środków ochrony indywidualnej,
• protokół kontroli dozymetrycznej jednostki przeprowadzonej po usunięciu skutków zdarzenia.

Ćwiczenia okresowe 

Ćwiczenia okresowe w celu przeglądu i aktualizacji planu postępowania awaryjnego na wypadek zagrożenia radiacyjnego odbywają się z częstotliwością raz na trzy lata.

Procedura ogólna 

Radiologia klasyczna

Skierowanie

• Pacjent ambulatoryjny zgłasza się ze skierowaniem do rejestracji. Na skierowaniu powinny znajdować się następujące dane: imię i nazwisko, PESEL, rodzaj badania, rozpoznanie, kod ICD, czytelna pieczątka lekarza kierującego wraz z numerem prawa wykonywania zawodu, czytelna pieczątka jednostki kierującej. W przypadku badań refundowanych przez NFZ wymagany jest numer umowy NFZ jednostki kierującej.
• Z gabinetów skierowania przekazywane są drogą elektroniczną i w formie pisemnej. Skierowanie zawiera: imię, nazwisko, PESEL, adres pacjenta, datę badania, imię i nazwisko lekarza kierującego, gabinet, rozpoznanie, rodzaj badania, cel oraz uzasadnienie badania. 
• Rejestratorka sprawdza prawidłowość wypełnienia skierowania. W przypadku badań ambulatoryjnych w razie braków w skierowaniu uzupełnia je, jeśli jest to możliwe, tzn. brak numeru PESEL, nieczytelne imię lub nazwisko – dane te uzupełniane są z dowodu osobistego pacjenta. W przypadku braku danych na skierowaniu ze strony lekarza kierującego, tzn. brak
• Pieczątki, rozpoznania, numeru umowy itp., pacjent musi wrócić do lekarza zlecającego w celu uzupełnienia skierowania. 
• Po sprawdzeniu rejestratorka wprowadza dane pacjenta do zakładowego systemu informatycznego, książki badań radiologicznych.
• Skierowanie jest zabierane z rejestracji przez technika rentgenograficznego (RTG) i po wykonaniu badania zgodnie z procedurami medycznymi zostaje przez technika opisane – numer aparatu (gabinetu), inicjały technika wykonującego zdjęcia, ilość zużytych materiałów światłoczułych, warunki badania danego pacjenta (warunki ekspozycji, dawka). Informacje te wprowadza się także do systemu komputerowego. Skierowanie wraz ze zdjęciami jest zanoszone przez technika do pokoju opisów.
• Po opisaniu skierowanie wraz ze zdjęciami i opisami odbiera rejestratorka, która pakuje zdjęcia i opisy do kopert.
• Następnie skierowanie trafia do osoby zajmującej się statystyką badań, gdzie jest zliczane i archiwizowane.
• Skierowania dostarczane są komputerowo i w formie papierowej. Prawidłowość jego wypełnienia sprawdza technik, skierowanie przyjmuje w komputerze, a po wykonaniu badania skierowanie wraz ze zdjęciami przekazuje lekarzowi, który po opisaniu badania wynik drogą elektroniczną przesyła do lekarza kierującego.

Pacjent

• Pacjent ambulatoryjny zgłasza się ze skierowaniem na badanie do rejestracji. Przekaz pacjenta z gabinetu przesyłany jest drogą elektroniczną, a w formie pisemnej przynoszony przez personel gabinetu zlecającego.
• Rejestratorka sprawdza prawidłowość wystawienia skierowania. 
• W przypadku pacjenta ambulatoryjnego jego dane są umieszczane w systemie komputerowym. Dane pacjentów (imię i nazwisko, kierujący na badanie, rodzaj badania radiologicznego) są wpisywane do książki badań RTG.
• Po rejestracji pacjent jest kierowany do gabinetu, w którym będzie miał wykonane badanie.
• Większość zdjęć RTG wykonywana jest w dniu zgłoszenia się pacjenta na badanie.
• W przypadku badań ambulatoryjnych wymagających przygotowania do badania pacjent jest informowany o sposobie przygotowania i zgłasza się do badania w uzgodnionym terminie. W przypadku badań kontrastowych – termin badań ustala lekarz radiolog i zapisuje w kalendarzu badań kontrastowych. 
• W przypadku badań z podaniem dożylnym środka cieniującego pacjent wyraża zgodę w formie pisemnej – zgodę tę uzyskuje lekarz zlecający badanie. Zgoda ta znajduje się w historii choroby pacjenta.
• Pacjent po rejestracji trafia do pracowni RTG, gdzie technik elektroradiologii na podstawie skierowania wykonuje określoną procedurę medyczną.
• Pacjent ambulatoryjny odbiera zdjęcia wraz z opisem dnia następnego w rejestracji. Wyniki badań wydawane są od godziny … do … Badanie odbiera pacjent osobiście lub wskazana przez niego osoba za pisemnym upoważnieniem osoby badanej. 

Technik RTG 

• Technik RTG odbiera skierowanie z rejestracji i zapoznaje się z rodzajem procedury.
• Prosi pacjenta do kabiny, informując, jak ma się przygotować do badania.
• W czasie przygotowywania się pacjenta technik przygotowuje stanowisko pracy, tzn. ustawia aparat na odpowiednie miejsce pracy, szykuje prawidłowy format kasety, dobiera warunki ekspozycji. 
• Prosi pacjenta do gabinetu, sprawdza jeszcze raz jego dane personalne, ustawia pacjenta do zdjęcia, zakłada osłonę radiologiczną i wykonuje radiogram.
• Zwalnia pacjenta do kabiny, by się ubrał – w tym czasie uzupełnia skierowanie (inicjały technika, numer gabinetu, warunki ekspozycji/dawka, ilość zużytych materiałów światłoczułych).
• Podaje kasety przez przepust do technika pracującego w ciemni.
• Po wywołaniu sprawdza prawidłowość wykonanych przez siebie zdjęć, umieszcza w szpitalnym systemie informatycznym informacje o dawce/warunkach ekspozycji, liczbie i wielkości zużytych błon, podaje imię i nazwisko technika wykonującego badanie.
• Po ocenie poprawności wykonania radiogramu zwalnia pacjenta lub informuje o konieczności dorobienia/powtórzenia zdjęcia.
• Po każdym badaniu stanowisko, na którym było wykonane badanie, technik dezynfekuje, preparatami znajdującymi się w pracowni (zgodnie z ustalonym planem higieny gabinetu).
• Technik powinien zapewnić pacjentowi bezpieczeństwo i wysoką jakość usługi oraz wykonać badanie przy minimalnym dyskomforcie pacjenta.
• Technik jest zobowiązany stosować przepisy ochrony radiologicznej.

Lekarz radiolog

Praca lekarza radiologa w pokoju opisowym obejmuje:

• Codzienny przegląd badań radiologicznych (gabinetowych, ambulatoryjnych) wykonanych poprzedniego dnia. Badania przedstawiają lekarze RTG w zakresie przydzielonych gabinetów.
• Opisywanie badań.
• Badania pacjentów opisywane są w komputerze, a wyniki przesyłane są drogą elektroniczną. Do zdjęć wydawanych dołącza się także wynik w formie papierowej. Wyniki badań pacjentów ambulatoryjnych umieszczane są w systemie komputerowym, a wynik jest od razu drukowany i dołączany do kompletu wykonanych zdjęć. Wynik zawiera: nazwę jednostki wykonującej badanie, datę badania, dane pacjenta (imię, nazwisko, wiek), wyczerpujący opis badania RTG oraz podpis i pieczątkę lekarza opisującego.
• Indywidualne konsultacje dla lekarzy z poradni, gabinetów oraz analiza trudnych diagnostycznie przypadków przez zespół lekarzy.
• Przeglądy radiologiczne z lekarzami poszczególnych gabinetów według ustalonego harmonogramu prowadzone są przez lekarza radiologa wykonującego badania i opisy dla danego gabinetu.

Sekretarka medyczna

• Wykonuje prace biurowe związane z prowadzeniem sekretariatu.
• Wypisuje zamówienie na leki, środki cieniujące, sprzęt jednorazowego użytku.
• Dostarcza wykaz badań wykonanych ambulatoryjnie.
• Przepisuje wyniki tomografii komputerowej do komputera, drukuje wyniki.
• Rejestruje pacjentów do badań.
• Wydaje zdjęcia pacjentom (osobiście lub za upoważnieniem) oraz sekretarkom/pomocom stomatologicznym do gabinetów – za pisemnym potwierdzeniem odbioru. 

Rejestratorka medyczna

• Rejestratorka sprawdza skierowanie według kryteriów punktu 3.11.1.A.
• Rejestruje pacjenta w systemie komputerowym, wpisuje na skierowaniu numer rejestracji.
• Wpisuje kartę do znacznika z danymi pacjenta i kieruje go do odpowiedniej kabiny.
• Udziela odpowiedzi na pytania pacjenta dotyczące badania, sposobu przygotowania, odbioru wyników itp.
• Zapisuje pacjentów do badań i z lekarzem ustala terminy badań kontrastowych.
• W przerwach między rejestracją pacjentów pakuje wykonane i opisane przez lekarza zdjęcia w koperty, wpisuje do książki wydawanych zdjęć i chowa do archiwum bieżącego.
• Skierowania przekazuje osobie prowadzącej statystykę.
• Wydaje zdjęcia pacjentom (osobiście lub za upoważnieniem), sekretarkom medycznym lub pomocom stomatologicznym – za pisemnym potwierdzeniem odbioru. 

Osoba sprzątająca

• Utrzymuje w czystości wszystkie pomieszczenia należące do zakładu badań RTG.
• Nadzoruje prawidłowość gospodarki odpadami medycznymi, komunalnymi.
• Zabezpiecza gabinet przed badaniem i przygotowuje gabinet do następnego badania.
• Odbiera materiały medyczne.
• Odbiera zamówione produkty (środki czystości, artykuły biurowe) z magazynu.

Pracownia tomografii komputerowej

Skierowanie

• W przypadku pacjenta ambulatoryjnego termin badania ustala się wyłącznie na podstawie  skierowania wydanego przez lekarza. Jeżeli pacjent jest zamiejscowy, istnieje możliwość przesłana skierowania faksem. 
• W takim przypadku po ustaleniu terminu pacjent jest telefonicznie informowany o dniu i godzinie badania oraz sposobie przygotowania do badania. 
• Na skierowaniu muszą się znaleźć dane pacjenta: imię i nazwisko, PESEL, rodzaj badania, rozpoznanie, czytelna pieczątka lekarza kierującego wraz z numerem prawa wykonywania zawodu, czytelna pieczątka jednostki kierującej wraz z numerem umowy z NFZ, informacja o ewentualnym uczuleniu na leki, kod ICD-10, numer kontaktowy do pacjenta (w razie awarii aparatu pacjent jest informowany o nowym terminie badania).
• W przypadku pacjentów gabinetu stomatologicznego skierowanie przesyłane jest drogą elektroniczną oraz dostarczane do pracowni w formie papierowej. Musi zawierać dane pacjenta, rozpoznanie, rodzaj badania, nazwę gabinetu, w którym pacjent jest leczony, pieczątkę i podpis lekarza kierującego na badanie. Dane pacjenta (imię i nazwisko) wpisywane są do książki badań, gdzie zostaje nadany numer badania. Numer badania umieszcza się na skierowaniu wraz z inicjałami technika, który to badanie wykonał. Po realizacji procedury skierowanie przekazywane jest lekarzowi opisującemu badanie (powyższe czynności w pracowni wykonuje technik RTG). 

Pacjent

• Pacjent ambulatoryjny po wcześniejszym ustaleniu terminu badania (3.11.2.A) i     odpowiednim przygotowaniu do badania zgłasza się ze skierowaniem do rejestracji, przekaz pacjenta szpitalnego przesyłany jest drogą elektroniczną, a w formie pisemnej przynoszony przez rejestratorki z oddziałów szpitalnych.
• Rejestratorka sprawdza prawidłowość wystawienia skierowania. 
• W przypadku pacjenta ambulatoryjnego jego dane są umieszczane w zakładowym systemie komputerowym. Dane pacjentów gabinetowych i ambulatoryjnych (imię i nazwisko, gabinet kierujący na badanie, rodzaj badania) są wpisywane do książki badań tomografii komputerowej (TK).
• Pacjent po rejestracji kierowany jest do pracowni TK, gdzie technik na podstawie skierowania wykonuje określoną procedurę medyczną.
• W przypadku badań z podaniem dożylnym środka cieniującego pacjent wyraża zgodę w formie pisemnej, zgodę tę uzyskuje lekarz zlecający badanie. Zgoda ta znajduje się w historii choroby pacjenta. 
• Pacjent ambulatoryjny odbiera zdjęcia lub płytę CD z nagranymi skanami z badania wraz z opisem dnia następnego w rejestracji. Wyniki badań wydawane są od godziny … do … Badanie odbiera pacjent osobiście lub wskazana przez niego osoba za pisemnym upoważnieniem osoby badanej. Odbiór wyników pacjent potwierdza czytelnym podpisem w książce wydawania badań TK. Wyniki badań pacjentów gabinetu wydawane są rejestratorkom/pomocom stomatologicznym za pisemnym potwierdzeniem odbioru.

Technik RTG 

• Po otrzymaniu pisemnego skierowania przyjmuje skierowanie w zakładowym systemie komputerowym.
• Wpisuje do książki badań tomografii komputerowych: datę badania, dane pacjenta, lekarza uczestniczącego w badaniu, technika wykonującego badanie, dawkę, nazwę gabinetu lub innej jednostki kierującej pacjenta na badanie, rodzaj i ilość zużytego sc, formę wykonanej dokumentacji badania (CD lub zdjęcia skany).
• Sprawdza dane pacjenta, informuje go o sposobie przygotowania i przebiegu badania. 
• Układa pacjenta na stole badawczym, ustala referencyjny punkt anatomiczny, pozycjonuje pacjenta i stół do badania. 
• W razie potrzeby uspokaja badanego, opuszcza pomieszczenie (pozostaje z pacjentem w kontakcie wzrokowym i głosowym). 
• Wykonuje badanie (szybko i sprawnie przy minimalnym dyskomforcie pacjenta z przestrzeganiem wszystkich zasad ochrony radiologicznej).
• Zwalnia pacjenta po obejrzeniu badania przez lekarza radiologa.
• Wykonuje zdjęcia ze skanów badania lub nagrywa płytę CD.
• Wydrukowane zdjęcia lub nagrane płyty CD umieszcza w odpowiednich kopertach i wraz z wydrukiem wyniku badania dostarcza do rejestracji.

Lekarz radiolog

• Przed wykonaniem badania zapoznaje się z treścią skierowania pacjenta na badanie tomograficzne oraz z wynikami badań dodatkowych pacjenta dołączonymi do skierowania.
• Przed wykonaniem badania lekarz przeprowadza krótki wywiad z pacjentem.
• Dokonuje wstępnej oceny badania, a w razie konieczności zleca wykonanie dodatkowych skanów, decyduje o podaniu środka cieniującego.
• Po zakończeniu badania lekarz dokonuje dokładnej oceny badania, wykonuje odręczny opis badania i przekazuje wynik sekretarce, która wprowadza go do komputera. W razie potrzeby wykonania rekonstrukcji trójwymiarowej lekarz wykonuje ją osobiście, jak również sam robi zdjęcia z danego badania.
• Prowadzi cotygodniowe przeglądy radiologiczne z lekarzami gabinetu stomatologicznego.
• Przeprowadza konsultację z innymi lekarzami kierującymi pacjentów do badań TK. 

Sekretarka medyczna

• Po opisaniu wyniku przez lekarza radiologa odbiera skierowanie, wpisuje do komputera nazwisko technika wykonującego badanie, lekarza opisującego badanie, datę, numer i opis badania.
• Przekazuje wynik drogą elektroniczną do gabinetu kierującego.
• Po wydruku wyniku prosi lekarza opisującego o pieczątkę i podpis na wydruku wyniku badania.
• Zanosi podpisane wydruki wyników do technika RTG, który wraz z dokumentacją zdjęciową lub na nośniku cyfrowym dostarcza je do rejestracji.

Osoba sprzątająca

• Utrzymuje w czystości wszystkie pomieszczenia należące do zakładu badań RTG.
• Nadzoruje prawidłowość gospodarki odpadami medycznymi, komunalnymi.
• Zabezpiecza gabinet przed badaniem i przygotowuje gabinet do następnego badania.
• Odbiera materiały medyczne.
• Odbiera zamówione produkty (środki czystości, artykuły biurowe) z magazynu.

Analiza zdjęć odrzuconych     

Analiza zdjęć odrzuconych jest wykonywana na podstawie prowadzonych zapisów w „Karcie kontrolnej”. Wpisu do karty kontrolnej dokonuje technik RTG. 

W karcie należy umieścić następujące dane: 

• datę badania RTG,
• numer aparatu, 
• inicjały technika wykonującego radiogram,
• projekcję,
• rodzaj badania, 
• przyczynę odrzucenia zdjęcia – za ciemne, za jasne, nieostre, złe ustawienie, kolimacja, uszkodzenie mechaniczne filmu, inne, uwagi technika. 

Na podstawie wniosków z analizy zdjęć odrzuconych podejmowane są działania korygujące lub zapobiegawcze w celu zmniejszenia wskaźnika zdjęć odrzuconych. 

Szkolenia wewnętrzne z zakresu ochrony radiologicznej

1. Roczny harmonogram szkoleń wewnętrznych z zakresu ochrony radiologicznej opracowuje Inspektor Ochrony Radiologicznej. 

2. Harmonogram szkoleń zawiera temat, miejsce i termin odbycia szkoleń.
3. Fakt odbycia szkolenia pracownicy potwierdzają podpisem w liście obecności uczestników szkolenia.
4. W przypadku zmiany tematu, terminu lub miejsca szkolenia, Inspektor Ochrony Radiologicznej informuje ustnie o zaistniałej zmianie pracowników podlegających szkoleniu.
5. Pracownicy mogą w formie ustnej lub pisemnej zgłaszać Inspektorowi propozycje tematów szkoleń.

Oświadczenie pracowników zakładu badań radiologicznych 

Oświadczam, że zostałem(am) zapoznany(a) ze szkodliwościami występującymi na przyjętym stanowisku pracy w zakresie oddziaływania promieniowania jonizującego na organizm oraz zobowiązuję się do:

1. noszenia – w przepisowym miejscu błony dozymetrycznej w czasie wykonywania obowiązków,
2. niepozostawiania błon dozymetrycznych w gabinecie RTG w czasie, kiedy nie wykonuję badania (zabiegu),
3. stosowania wszelkich dostępnych środków ochrony osobistej, tzn.:

• w czasie badania (zabiegu), gdy włączona jest skopia promieniowania rentgenowskiego, operator stoi za podwieszoną szybą ołowiową,
• bezwzględnie należy zakładać fartuch ołowiowy i osłonę na tarczycę, 
• zakładać okulary ze szkłem ołowiowym, 

4. wykonania w terminie badań dla uzyskania aktualnego orzeczenia o zdolności do pracy w promieniowaniu jonizującym, wystawianego przez uprawnionego lekarza, 
5. niewykonywania pracy w narażeniu na promieniowanie rentgenowskie bez aktualnego orzeczenia lekarskiego o zdolności do pracy w promieniowaniu jonizującym.

Wykaz procedur i instrukcji 

1. Instrukcja bezpiecznych metod pracy z aparatami rentgenowskimi.
2. Zasady postępowania podczas badania.
3. Instrukcje obsługi aparatów. 
4. Procedura ogólna – rejestracja pacjenta, skierowanie, opisy, wyniki. 

                     
Szkolenia wewnętrzne z zakresu ochrony radiologicznej

• Roczny harmonogram szkoleń wewnętrznych z zakresu ochrony radiologicznej opracowuje Inspektor Ochrony Radiologicznej. 
• Harmonogram szkoleń zawiera temat, miejsce i termin odbycia szkoleń.
• Fakt odbycia szkolenia pracownicy potwierdzają podpisem w liście obecności uczestników szkolenia.
• W przypadku zmiany tematu, terminu lub miejsca szkolenia, Inspektor Ochrony Radiologicznej informuje ustnie o zaistniałej zmianie pracowników podlegających szkoleniu.
• Pracownicy mogą w formie ustnej lub pisemnej zgłaszać Inspektorowi propozycje tematów szkoleń.

Akty prawne

Spis przepisów prawa mających zastosowanie w pracy zakładu badań radiologicznych

1. Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo Atomowe (Dz. U. z 2014 r., poz. 1512 tekst jednolity). 
2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek granicznych promieniowania jonizującego (Dz. U. z 2005 r. Nr 20, poz. 168).
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 marca 2007 r. w sprawie wymagań dotyczących rejestracji dawek indywidualnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 131, poz. 913). 
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie wymagań dotyczących sprzętu dozymetrycznego (Dz. U. z 2002 r. Nr 239, poz. 2032).
5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego albo przy zgłaszaniu wykonywania tej działalności (Dz. U. z 2002 r. Nr 220, poz. 1851; zmiany z 2004 r. Nr 98, poz. 981, z 2006 r. Nr 127, poz. 883, z 2009 r. Nr 71, poz. 610).
6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego (Dz. U. z 2006 r. Nr 140, poz. 994).
7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. z 2006 r. Nr 180, poz. 1325).
8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1015). 
9. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie w celach medycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1534).
10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 230, poz. 1925).
11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie planów postępowania awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 20, poz. 169, zmiany: Dz. U. z 2007 r. Nr 131, poz. 912).
12. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie podstawowych wymagań dotyczących terenów kontrolowanych i nadzorowanych (Dz. U. z 2007 r. Nr 131, poz. 910).
13. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 59, poz. 365, zm. Dz. U. z 2011 r. Nr 48, poz. 253).
14. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań dla zakładów opieki zdrowotnej ubiegających się o wydanie zgody na prowadzenie działalności związanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach medycznych, polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu radioterapii onkologicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 75, poz. 528, zm. Dz. U. z 2011 r. Nr 48, poz. 252, Dz. U. z 2012 r.).
15. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2007 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących formy i treści wzorcowych i roboczych procedur radiologicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 24, poz. 160 i 161).
16. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie nadzoru i kontroli w zakresie przestrzegania warunków ochrony radiologicznej w jednostkach organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 1, poz. 11).