Diagnostyka obrazowa jest obecnie nieodłączną częścią stomatologii i trudno już wyobrazić sobie prowadzenie leczenia bez wykonania chociażby zdjęcia zębowego, np. w endodoncji czy ortodoncji. Nieco inaczej sprawa ma się w protetyce, gdzie badania radiologiczne mają szczególne znaczenie w implantoprotetyce, natomiast w samej dyscyplinie podstawowej zdjęcia wykorzystywane są głównie do oceny podłoża protetycznego. Trzecim ważnym zagadnieniem związanym z protetyką jest badanie stanu stawów skroniowo-żuchwowych. Te trzy aspekty zostaną omówione w niniejszym artykule.
Autor: Ingrid Różyło-Kalinowska
p.o. Kierownik Samodzielnej Pracowni Propedeutyki Radiologii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Zastosowanie badań radiologicznych umożliwia staranne zaplanowanie leczenia implantologicznego, pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań i uniknąć ewentualnych roszczeń ze strony pacjentów. Obecnie coraz większą rolę w implantoprotetyce stomatologicznej odgrywa tomografia stożkowa umożliwiająca bardzo dobre zobrazowanie miejsca, w którym planowane jest pogrążenie implantu, a także dokładną kontrolę pozabiegową.
Badanie rentgenowskie (RTG) to podstawowe narzędzie diagnostyki obrazowej w gabinecie stomatologicznym i wydaje się, że jeszcze długo nie zostanie zastąpione przez inne rodzaje obrazowania. Wręcz przeciwnie, liczba źródeł promieniowania znajdujących się w gabinetach stomatologicznych stale rośnie i ma to związek m.in. ze wzrastającą świadomością potrzeby diagnozowania zmian patologicznych, planowania i monitorowania leczenia na radiogramach, jak też z coraz większą popularnością aparatów tomografii stożkowej (ang. cone beam computer tomography – CBCT).