Opracowanie kanałów korzeniowych – studium dwóch przypadków

Przypadek 1

Do gabinetu zgłosiła się pacjentka od około 5 lat cierpiąca na dolegliwości bólowe prawej strony twarzy. W tamtym okresie miała ona przeprowadzone leczenie kanałowe zębów 17, 16, 13, 44, 45 i 47. Dolegliwości przechodziły po ketoprofenie, jednak nie na długo i nie całkowicie. Nagryzanie oraz bodźce termiczne nie wpływały na zmianę natężenia bólu. Ból był przerywany, zwykle tępy, utrzymujący się również w nocy. Zęby zaopatrzone mostami

• jednobrzeżnym 17 16 x x 13 (łapa na powierzchni podniebiennej),
• dwubrzeżnym 47 x 45 44.

Zęby 16 i 17 zaopatrzone wkładami z włókien szklanych po leczeniu kanałowym.

Kilka miesięcy wcześniej w związku z kieszenią utrzymującą się pomiędzy zębami 16 i 17 została przeprowadzona radektomia korzenia policzkowego dalszego zęba 16, ale nie wpłynęło to na zmniejszenie dolegliwości bólowych.

Na zdjęciu ortopantomograficznym (więcej w lekcji 1 kursu „Opracowanie kanałów korzeniowych” dostępnym na portalu www.praktycznastomatologia.pl) widoczne leczenie kanałowe, określone przez kilku lekarzy jako bez zarzutu, pomimo przepchnięcia pewnej ilości materiału pod błonę śluzową zatoki jako powikłanie po leczeniu zęba 17.

Z wpisów w karcie dostarczonej przez pacjentkę wynika, że zęby leczone kanałowo były opracowane do ręcznymi narzędziami o rozszerzalności 2% do rozmiarów 25 do 35 przy wierzchołk...