Podstawy prawne odpowiedzialności lekarza dentysty
W Polsce odpowiedzialność stomatologa wynika głównie z przepisów Kodeksu cywilnego, w szczególności art. 415 dotyczącego odpowiedzialności deliktowej oraz art. 471 dotyczącego odpowiedzialności kontraktowej. Dodatkowo obowiązują regulacje zawarte w Ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz Kodeksie etyki lekarskiej.
Lekarz dentysta może ponosić odpowiedzialność na trzech płaszczyznach:
POLECAMY
- cywilnej – pacjent może dochodzić odszkodowania lub zadośćuczynienia za szkody wynikłe z błędu w sztuce lekarskiej,
- karnej – w przypadku rażącego zaniedbania skutkującego np. uszczerbkiem na zdrowiu,
- dyscyplinarnej – prowadzonej przez organy samorządu lekarskiego.
Najczęstsze przyczyny roszczeń pacjentów
Najczęstszymi przyczynami roszczeń pacjentów są:
- błędy w sztuce lekarskiej – np. nieprawidłowe leczenie kanałowe, uszkodzenie nerwu,
- błędy diagnostyczne – np. nieprawidłowa ocena zdjęcia RTG prowadząca do błędnego leczenia,
- błędy terapeutyczne – np. nieprawidłowe wykonanie ekstrakcji zęba skutkujące powikłaniami,
- brak odpowiedniej dokumentacji medycznej – np. brak zgody pacjenta na zabieg,
- niewystarczająca komunikacja z pacjentem – brak informacji o możliwych powikłaniach, ryzykach leczenia,
- niezadowalający efekt estetyczny.
Zapobieganie roszczeniom
Jak powszechnie wiadomo, lepiej zapobiegać niż leczyć. Podobnie jest w kwestiach prawnych. Przez podjęcie konkretnych działań można skutecznie zapobiegać roszczeniom ze strony pacjentów. Będzie to zdecydowanie łatwiejsze aniżeli późniejsze bronienie się przed nimi, czy to na etapie przedsądowym czy – co gorsza – sądowym.
Prawidłowe prowadzenie dokumentacji medycznej
Dokumentacja medyczna stanowi podstawowe narzędzie obrony w przypadku roszczeń pacjentów. Powinna być prowadzona skrupulatnie i rzetelnie, a tym samym zawierać następujące elementy:
- dokładny opis stanu zdrowia pacjenta (przed podjęciem leczenia),
- plan leczenia i jego modyfikacje,
- informacje o podanych lekach,
- szczegółowy zapis przeprowadzonych procedur,
- świadomą zgodę pacjenta na zabieg,
- opis ewentualnych powikłań oraz sposoby ich leczenia.
Dokumentacja medyczna jest kluczowym dowodem w przypadku sporu, a w konsekwencji – w trakcie postępowania odszkodowawczego. Czasem pozornie nieistotne czy wręcz zbędne w procesie leczenia czynności, jak np. wzięcie zgody pacjenta na dany zabieg czy konkretny wpis do dokumentacji medycznej, w sytuacji konfliktowej mogą mieć decydujące znaczenie i stworzyć podstawy do egzekwowania roszczeń przez pacjenta.
Uzyskanie świadomej zgody
Pacjent powinien być w pełni poinformowany o:
- rodzaju i przebiegu planowanego leczenia,
- możliwych powikłaniach,
- alternatywnych metodach leczenia,
- przewidywanych efektach i ryzykach.
Podpisanie przez pacjenta formularza świadomej zgody jest niezwykle istotne, jednak sama zgoda nie chroni lekarza, jeśli...