Ząb zatrzymany to ząb o prawidłowej budowie, z całkowicie uformowanym korzeniem, który nie uległ wyrżnięciu i nadal pozostaje całkowicie lub częściowo w kości (minął okres jego fizjologicznej erupcji). W uzębieniu stałym istnieje bardzo duża zmienność osobnicza w czasie wyrzynania zębów, a odchylenie w stosunku do średniej waha się plus minus dwa lata. Najczęściej zaburzenie to dotyczy w szczęce zębów mądrości, następnie kłów, natomiast w żuchwie – zębów mądrości. Częściej dotyka chłopców.
POLECAMY
Czas wyrzynania się zęba siecznego przyśrodkowego górnego przypada na okres siedmiu–dziewięciu lat. Opóźnienie w wyrzynaniu się zębów siecznych po obu stronach łuku powyżej sześciu miesięcy lub wyrżnięcie się bocznych zębów siecznych przed przyśrodkowymi wymaga diagnostyki ortodontycznej. Częstość występowania zatrzymanych siekaczy centralnych w szczęce szacuje się na mniej więcej 0,013%.
Istnieje wiele przyczyn zatrzymania zębów, przy czym kluczową rolę odgrywają czynniki miejscowe. Najczęściej patologia ta jest związana z obecnością zębów nadliczbowych, przeszkód na drodze erupcji, może być następstwem urazów zębów mlecznych, przetrwałych zębów mlecznych lub ich przedwczesnych ekstrakcji, transpozycji oraz ektopowego ustawienia zawiązka zęba. Warto zwrócić uwagę, iż urazy zębów mlecznych, które występują najczęściej ok. drugiego roku życia, mogą spowodować uszkodzenie zawiązka zęba stałego, czego efektem może być jego zatrzymanie w kości.
Zatrzymanie zęba może być też związane ze schorzeniami ogólnoustrojowymi: zespołem Downa, dysplazją obojczykowo-czaszkową, zespołem Turnera, wrodzonym przerostem dziąseł, rozszczepem wargi i podniebienia.
Siekacze służą do odgryzania pokarmów, biorą udział w artyku...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- Roczną prenumeratę 4 wydań Forum Stomatologii Praktycznej
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
