Leczenie wad klasy II u pacjentów rosnących zwłaszcza w okresie skoku wzrostowego było i jest przedmiotem wielu badań. Głównie rozpatrywany jest czynnik wzrostu trzonu żuchwy w zależności od zastosowanego aparatu oraz długość leczenia ortodontycznego. Na przestrzeni lat stosowano różnego typu aparaty czynnościowe, odmiany aktywatorów, często wspomagane wyciągami zewnątrzustnymi typu headgear, twinnblocki, aparaty Herbsta itp. Uzyskiwane efekty są różne i zależą od wielu czynników. W większości przypadków konieczna jest II faza leczenia i zastosowanie aparatu stałego dla zamknięcia zgryzu otwartego w odcinkach bocznych lub do korekty ustawienia pojedynczych zębów.
Autor: dr Wierusz-Hajdacka
Podejmując studia na Akademii Medycznej w Warszawie, wiedziała, jakiej dziedzinie stomatologii poświęci swoje zawodowe życie.
W trakcie studiów czynnie uczestniczyła w pracach naukowego koła ortodontycznego oraz dodatkowo rozpoczęła szkolenia z zakresu leczenia ortodontycznego na licznych kursach w kraju i na świecie. W 2011 r. ukończyła z wyróżnieniem trzyletnie, stacjonarne studia specjalizacyjne z zakresu Ortodoncji na Uniwersytecie w Ferrarze we Włoszech. W 2008 r. ukończyła Kurs Certyfikujący Invisalign jako jeden z pierwszych lekarzy z Europy Środkowo-Wschodniej. Dodatkowo odbyła dwuletnie szkolenie wyższego stopnia – Master Invisalign na Uniwersytecie w Ferrarze. Prowadziła pacjentów leczonych Invisalign podczas specjalizacji we Włoszech pod okiem prof. M. Guarnieri i prof. A. Farina. Od 2016 r. oficjalny wykładowca systemu Invisalign. Prowadzi szkolenia dedykowane Invisalign dla lekarzy w Polsce oraz w krajach europejskich.