Tradycyjne, analogowe protokoły w implantoprotetyce w praktykach stomatologicznych dominowały przez wiele lat. Opierały się głównie na technikach manualnych wykorzystujących standardowe zdjęcia rentgenowskie, które służyły do oceny warunków anatomicznych, oraz wyciskach z użyciem materiałów takich jak alginat i masy silikonowe. Metody te były skuteczne, ale wiązały się z pewnymi ograniczeniami, tj. mniejszą precyzją pomiarów, czasochłonnością i większym ryzykiem błędów podczas kolejnych etapów leczenia. Współczesny rozwój technologii cyfrowych wprowadził nowe możliwości, które zrewolucjonizowały implantoprotetykę i zaoferowały większą precyzję, szybkie i łatwe protokoły pracy oraz możliwość zaawansowanej analizy danych.
Autor: Aneta Pogonowska
Technik dentystyczny, specjalistka CAD/CAM