W stomatologii wykorzystuje się fakt, że kwas hialuronowy jest naturalnym promotorem gojenia i czynnikiem redukującym zapalenie. Choć jego głównym zastosowaniem jest przyspieszanie gojenia się zapalenia dziąseł, ma wiele innych zastosowań przy gojeniu się owrzodzeń jamy ustnej, aft, zespołu palących i suchych ust, liszajów płaskich, urazów jamy ustnej i śluzówki, takich jak oparzenia spowodowane przyjmowanymi posiłkami lub po wybielaniu.
Szczelne wypełnienie kanału korzeniowego, odcinające do niego drogę bakteriom, jest głównym celem udanego leczenia endodontycznego, które zapewnia w ten sposób ochronę dla tkanek okołowierzchołkowych przed zakażeniem bakteryjnym i rozwojem stanu zapalnego. Należy podkreślić, że szczelność wypełnienia kanału ma znaczenie nie tylko w okolicy dokomorowej kanału, gdzie możliwy jest mikroprzeciek ze strony wypełnienia, ale przede wszystkim w okolicy okołowierzchołkowej.
Kompozyty światłoutwardzalne są integralną częścią wielu form leczenia stomatologicznego. Dzięki takim właściwościom fizycznym, jak twardość porównywalna do twardości tkanki zęba, odporność na ścieranie i kolor naturalnego zęba, mają szeroki zakres zastosowań przy odbudowie po leczeniu endodontycznym, w protetyce stomatologicznej, a w szczególności w leczeniu zachowawczym. Dużą zaletą kompozytów światłoutwardzalnych jest ich zastosowanie w technice adhezyjnej, która zapewnia niezawodne połączenie z twardymi tkankami zęba.
Prototypem stosowanych obecnie systemów z termicznie uplastycznionym obturatorem była koncepcja wypełnienia kanałów z 1883 r. Wówczas Perry proponował do zamknięcia jamy zęba stożkowe, złote druty pokryte miękką gutaperką [8]. W roku 1978 Ben Johnson zastosował gutaperkę formowaną na pilniku endodontycznym, która była rozgrzewana nad płomieniem palnika gazowego, a następnie wprowadzana do kanału korzeniowego [3].
W codziennej praktyce stomatologicznej lekarz spotyka się także z pacjentami, u których jest zmuszony do usunięcia zębów w odcinku przednim i nierzadko są to przypadki nagłe. Metodą z wyboru powinna być wtedy implantacja natychmiastowa i o ile to możliwe – z natychmiastowym obciążeniem.
Obniżenie wysokości zwarcia u starszych pacjentów jest najczęściej spowodowane utratą zębów w tzw. strefach podparcia. Znaczny postęp w leczeniu zachowawczym, periodontologicznym oraz edukacja w zakresie działań profilaktycznych spowodowały, że coraz więcej osób w starszym wieku zachowuje pełne łuki zębowe lub ma jedynie niewielkie braki w uzębieniu.
Uszkodzenia mechaniczne zębów zdarzają się stosunkowo często. Pacjenci pourazowi stanowią drugą co do częstości grupę szukającą szybkiej pomocy stomatologa.
Każdy lekarz w swojej pracy codziennie diagnozuje pacjentów. Samo badanie pacjenta za pomocą oczu lekarza w wielu przypadkach nie jest wystarczające i dlatego stosuje się przyrządy, które oparte są na nowoczesnej optyce – mikroskopy. „Więcej widzisz – dokładniej pracujesz” – to hasło jest ważne w pracy lekarza stomatologa. Wiedza, którą mamy z badania wspierana tomografią, rentgenogramami (RTG), kamerami pomaga lepiej, dokładniej i sprawniej badać i stawiać trafną diagnozę. Obrazy pozwalają na cyfrowy przekaz i konsultacje u innych lekarzy czy równoczesne tworzenie konsyliów w trudnych przypadkach. Brak doświadczenia w odczycie obrazów, przekrojów tkanek itd. nie przekreśla prawidłowego leczenia, ponieważ stosując diagnostykę obrazową, nie sugeruje się innym lekarzom własnych przemyśleń, a czeka się na wynik wyłącznie z odczytu obrazu. Fakty przede wszystkim.
Lekarze dentyści w codziennej praktyce zawodowej mają do czynienia z trudnymi decyzjami związanymi z leczeniem swoich pacjentów. Mnogość przypadków z dziedzin stomatologii zachowawczej, chirurgii i endodoncji sprawia, że w pewnych sytuacjach potrzebna jest modyfikacja metod wykorzystywanych w standardowym leczeniu. Należą do nich m.in. zęby z rzadko spotykaną budową anatomiczną, obliteracją kanałów korzeniowych, z dużym zniszczeniem korony, znacznym stopniem zakrzywienia korzenia czy uszkodzeniami jatrogennymi, jak złamane narzędzia w kanałach korzeniowych, perforacje.
Już w roku 1995 Ray i Trope na podstawie przeprowadzonego badania potwierdzili znaczenie dobrej odbudowy po leczeniu endodontycznym dla skutecznego zachowania zębów, które były poddane leczeniu kanałowemu. Obecnie, w czasach stomatologii adhezyjnej, przywiązuje się znaczną wagę do zapobiegania „przeciekowi” i związanemu z tym ryzyku reinfekcji systemu kanałów korzeniowych. Adhezyjna odbudowa zrębu po leczeniu endodontycznym z jednoczesnym osadzeniem wkładu z włókien szklanych spełnia oba te nieodzowne wymogi uzyskania pewnego długoterminowego rokowania w przypadku bardzo zniszczonych zębów. Rebilda Post System firmy VOCO oferuje przyjazne użytkownikowi rozwiązanie w postaci optymalnie zharmonizowanego zestawu zawierającego wszystkie niezbędne elementy.
Starcie zębów obserwuje się u pacjentów w różnym wieku, u starszych osób uznając ten proces za efekt zużycia, zaś u młodych próbuje się określić jego przyczynę. Liczne prace poświęcone temu tematowi przedstawiają badania dotyczące kryteriów zaawansowania starcia szkliwa i zębiny. Powszechnie wiadomo, że głównym czynnikiem odpowiedzialnym za przedwczesne ścieranie zębów jest stres wyzwalający zaciskanie i zgrzytanie zębami. Nie znamy roli wszystkich czynników etiologicznych prowadzących do utraty twardych tkanek zębów pochodzenia niepróchnicowego, ale jednym z branych pod uwagę są zaburzenia zwarcia.
