Każde leczenie stomatologiczne ma swoją przyczynę. Niekiedy jest ona związana ze zmianami próchnicowymi w zębie, czasem ze stanami zapalnymi miazgi zęba, a nierzadko łączy się z urazami zębów powodującymi silne dolegliwości bólowe, którym kres może położyć tylko działanie stomatologa. Pacjenci często szukają pomocy u lekarzy dopiero w sytuacji odczuwania silnego bólu, oczekując leczenia, które przyniesie im natychmiastową ulgę.
Skuteczna, jak najszybsza i trwała rekonstrukcja zęba to oczywiste zadanie lekarza w gabinecie stomatologicznym. Jak jednak wybrać najlepszy materiał wśród tak szerokiej oferty rynkowej, by przeciwdziałał wtórnej infekcji oraz mechanicznym urazom leczonego zęba? W artykule zaprezentowano kilka materiałów służących do odbudowy zębów mlecznych i stałych. Który materiał sprawdza się najlepiej w gabinecie, który jest najskuteczniejszy? Autor wskazuje i selekcjonuje, skupiając się tylko na najistotniejszych właściwościach poszczególnych materiałów. Jednym z materiałów polecanym w tego typu zabiegach jest amalgamat.
Akumulacja i metabolizm bakterii postrzegane są jako zasadnicza przyczyna zarówno próchnicy, jak i zapalenia struktur podtrzymujących ząb – przyzębia. Drobnoustroje (których liczba gatunków oceniana jest na kilkaset) gromadzą się w postaci złogów biało-kremowych, miękkich i mocno przylegających do powierzchni. Ta heterogeniczna masa, zwana biofilmem, to struktura licznych warstw bakterii, otoczonych polisacharydową matrycą. Odkłada się nie tylko na twardych tkankach zębów, ale także pod dziąsłem brzeżnym, w szczelinie dziąsłowej, na języku, migdałkach i całej błonie śluzowej jamy ustnej, również na uzupełnieniach protetycznych.
Codzienna praktyka stomatologiczna stawia przed lekarzami liczne wyzwania. I choć wydaje się, że zdobyte z czasem doświadczenie pozwala wyeliminować niektóre problemy, to warto zastanowić się, czy nie popada się w rutynę. Oprócz diagnostyki wczesnych zmian próchnicowych poważnym problemem jest znalezienie złotego środka w zakresie wymaganego opracowania ubytku. I o ile w kwestii opracowania szkliwa problem wydaje się nieco mniejszy z powodu doskonałej widoczności i stosunkowo łatwego różnicowania, to w kwestii zębiny zadanie nie jest już takie proste.
Kluczowym zagadnieniem związanym ze skutecznym leczeniem endodontycznym i długotrwałym przetrwaniem zębów leczonych endodontycznie jest eradykacja zakażenia bakteryjnego z całego systemu kanałów korzeniowych w zębie. Warunki chemofizyczne w kanale korzeniowym przyczyniają się do selekcji gatunków bakterii w trakcie rozwijającej się infekcji systemu korzeniowego, która jest głównie związana z bakteriami: Enterococcus faecalis, Streptococcus anginosus, Fusobacterium nucleatum.
Najczęściej przeprowadzane zabiegi z dziedziny medycyny estetycznej to właśnie zabiegi dotyczące kwasu hialuronowego oraz toksyny botulinowej, popularnie zwanej botoksem. Zmarszczki, zwiotczenie mięśni oraz skóry twarzy czy utrata objętości występują zarówno na skutek starzenia się organizmu, jak i nadaktywności mimicznej. Cofnąć lub zatrzymać skutki starzenia się i utraty objętości można za pomocą kwasu hialuronowego lub toksyny botulinowej. Efekty działania obydwu substancji są w pełni odwracalne i utrzymują się przez pewien czas.
Istnieje tylko jeden warunek udanej pracy z mikroskopem stomatologicznym. Jest nim uzyskanie maksymalnie dobrej widoczności pola operacyjnego bez upośledzenia dostępu do niego dla operatora. Aby spełnić ten warunek, jeśli dopiero rozpoczyna się pracę z mikroskopem, trzeba wprowadzić zmiany w dotychczasowym sposobie pracy oraz w ustawienie i wyposażenie gabinetu stomatologicznego.
Nowotwory jamy ustnej występują na czwartym miejscu w rankingu wszystkich złośliwych zmian nowotworowych i na drugim, po raku krtani, jeśli chodzi o obszar głowy i szyi. Równocześnie zdecydowana większość ich przypadków diagnozowana jest w późnym stadium rozwoju, co skutkuje niepomyślną prognozą leczenia, a nawet zgonem pacjenta (ok. 50% chorych przeżywa 3 lata, 30% 5 lat, a zaledwie 10% 10 lat).
W stomatologii wykorzystuje się fakt, że kwas hialuronowy jest naturalnym promotorem gojenia i czynnikiem redukującym zapalenie. Choć jego głównym zastosowaniem jest przyspieszanie gojenia się zapalenia dziąseł, ma wiele innych zastosowań przy gojeniu się owrzodzeń jamy ustnej, aft, zespołu palących i suchych ust, liszajów płaskich, urazów jamy ustnej i śluzówki, takich jak oparzenia spowodowane przyjmowanymi posiłkami lub po wybielaniu.
Szczelne wypełnienie kanału korzeniowego, odcinające do niego drogę bakteriom, jest głównym celem udanego leczenia endodontycznego, które zapewnia w ten sposób ochronę dla tkanek okołowierzchołkowych przed zakażeniem bakteryjnym i rozwojem stanu zapalnego. Należy podkreślić, że szczelność wypełnienia kanału ma znaczenie nie tylko w okolicy dokomorowej kanału, gdzie możliwy jest mikroprzeciek ze strony wypełnienia, ale przede wszystkim w okolicy okołowierzchołkowej.
