Najczęściej i bez względu na technikę periodontologicznego zabiegu chirurgicznego, z punktu widzenia histologicznego, rezultatem leczenia przyzębia (gojenia tkanek) jest wytworzenie długiego przyczepu nabłonkowego. Ma to miejsce także w przypadkach obserwowania formowania się kości, ponieważ nabłonek wślizguje się między korzeń a nowo utworzoną kość. Dochodzi więc do zablokowania możliwości powstania nowego przyczepu łącznotkankowego. W związku z tym nie może być mowy o pełnej regeneracji wszystkich zniszczonych chorobą struktur przyzębia.