Czy nauka higieny jest przewidywalna? Długoletnie doświadczenie stomatologów mówi, że bywa przewidywalna. A najlepiej by było, gdyby każdorazowo okazywała się w 100% przewidywalna, czyli… skuteczna. Tylko wtedy można bowiem mówić o profilaktyce próchnicy, zapalenia dziąseł i przyzębia oraz o długoterminowym utrzymaniu pozytywnych efektów leczenia.
Antybiotykoterapia jest jednym z tych tematów, który w medycynie ogólnie, a w stomatologii w szczególności najbardziej dzieli zarówno lekarzy, jak i pacjentów. Przez jednych antybiotyki są uważane za remedium na każdy problem, w szczególności bólowy, nawet bez podejmowania właściwego leczenia przyczynowego. Inni ostrzegają przed ich nadużywaniem, grożącym rozwojem lekooporności u bakterii, a także zachwianiem równowagi mikrobiologicznej organizmu. Czy można całkowicie wyeliminować stosowanie antybiotyków w stomatologii i czy byłoby to właściwe? Z pewnością nie, należy jednak znać zasady ich wykorzystywania, tak aby dokonywać w każdym przypadku rozważnego wyboru, opartego na aktualnej wiedzy, wynikach badań i doświadczeniu klinicznym.
Leczenie schorzeń jamy ustnej, szczególnie tych związanych z obecnością biofilmu bakteryjnego, koncentruje się w pierwszej fazie – zwłaszcza u pacjentów z zaniedbaniami – na ograniczeniu aktywności drobnoustrojów bytujących w płytce nazębnej i wszystkich niszach ekologicznych, w których pojawił się najpierw bakteryjny plankton, a potem zbita dental plaque.
Podchloryn sodu jest uznanym przez lekarzy endodontów i liczne źródła piśmiennictwa podstawowym preparatem do dezynfekcji kanałów. Jego właściwości są najbliższe wymogom stawianym preparatom do płukania systemu endodontycznego w trakcie leczenia.
Stomatolog może spotkać się z reakcją anafilaktyczną zarówno w czasie codziennej pracy zawodowej, jak też poza gabinetem – udzielając pomocy jako przypadkowy świadek nagłego zagrożenia życia. Należy pamiętać, że jeżeli reakcja anafilaktyczna kończy się śmiercią pacjenta, zgon po kontakcie z czynnikiem wywołującym zwykle nastąpił bardzo szybko. Z tego względu niezwykle istotne jest niezwłoczne prawidłowe wdrożenie działań ratunkowych oraz odpowiednie przygotowanie gabinetu, w tym przede wszystkim posiadanie w zestawie przeciwwstrząsowym adrenaliny oraz gotowość do jej prawidłowego podania w stanie zagrożenia życia.
Powszechnie znana jest taka sytuacja – pacjent z ostrym bólem zęba trzonowego w żuchwie, ząb boli trzeci dzień. Pacjent nie pozwala się dotknąć. Stomatolog znieczula. Jedna ampułka, dwie, objawy znieczulenia jak z podręcznika: zdrętwiała połowa języka, warga, policzek i nawet oko. A ząb boli. Pacjent nadal nie daje się dotknąć. Może lekarz nie potrafi znieczulić? Co zrobić? Dlaczego? Chyba każdemu praktykowi zdarzyła się choć raz w życiu zawodowym taka sytuacja. Niniejszy artykuł ma przybliżyć problematykę mechanizmu bólu w endodoncji oraz skutecznego znieczulenia pacjenta w sytuacjach awaryjnych.
Leczenie endodontyczne w związku z zaawansowanym postępem technologicznym zmieniło swój wizerunek i jest uważane za skuteczne postępowanie umożliwiające utrzymanie funkcji zębów nawet w wymagających przypadkach. Zastosowanie dużych powiększeń pola zabiegowego zmieniło endodoncję w dyscyplinę wysoce skuteczną, ponieważ praktykowaną z dużą świadomością i precyzją. Lekarz stomatolog dysponuje obecnie ogromnym potencjałem i bardzo bogatym wachlarzem technik oraz materiałów wykorzystywanych podczas leczenia patologii miazgi i tkanek okołowierzchołkowych. Równocześnie ich mnogość i złożoność mogą utrudniać ogólnie praktykującym dentystom wprowadzanie zmian proceduralnych do codziennej praktyki.
Obecnie endodoncja jest bardzo szybko rozwijającą się dziedziną stomatologii. Lekarze dentyści mają do dyspozycji wiele nowych metod i środków, dzięki którym leczenie kanałowe może zakończyć się sukcesem. Cały czas trwają poszukiwania optymalnych metod leczenia endodontycznego, w tym również idealnego sposobu wypełnienia systemu kanałów korzeniowych. W artykule zaprezentowano wybrane metody wypełniania kanałów korzeniowych.
Nic bardziej złudnego niż nadzieja, że każdy pacjent z bezzębiem (lub uzębieniem szczątkowym), który odbiera swoje (niekoniecznie nawet pierwsze) protezy, będzie przestrzegał zaleconych wizyt kontrolnych u stomatologa. Niestety, wciąż większość pacjentów użytkuje niedokładnie oczyszczone (lub nawet wcale niemyte) ruchome protezy zębowe, nie mając wystarczającej wiedzy, jak o nie dbać i jak pielęgnować błonę śluzową bezzębnych wyrostków. A przecież sukces protezowania zakłada jego współodpowiedzialność za przygotowany przez stomatologa oraz jego technika produkt, jakim jest uzupełnienie protetyczne.
O nieświeżym oddechu pisano już przed wiekami, zarówno w literaturze greckiej, jak i rzymskiej. Była o nim mowa w żydowskim Talmudzie, podejmowali go także Islamiści. Przez naukowców przez długi czas temat ten był jednak długo bagatelizowany. Dzisiaj okazuje się, że ten problem, który potrafi skomplikować kontakty międzyludzkie, dotyczy około połowy pacjentów.
Ładne, białe zęby są dla pacjentów warunkiem koniecznym estetyki ich uśmiechu. Można wręcz mówić o modzie na białe zęby, co z pewnością ma związek z wzorcami lansowanymi przez media. Pacjenci poddawani wizji białych zębów z okładek czasopism często nie weryfikują, że kolorystyka ta bywa wynikiem obróbki komputerowej. Z pewnością jednak w obecnych czasach zainteresowanie pacjentów zabiegiem wybielania jest duże.
